İ.Ö. 44 yılında Dostluk üzerine yazdığı  küçük kitabını okuduğumda öyle çok ta küçük olmadığını anlamam pek zor olmadı.

   “Ey yüksek bilgelik! Dostluğu yaşamdan kaldırmak isteyenler, güneşi dünyadan ayıranlara benzerler; ölmez tanrılar insanlara dostluktan daha iyi, daha tatlı bir şey vermedi.”

     “Çünkü dostlukta hoş olan, elde edilecek yarardan çok,  dost sevgisidir, dosttan gelen bir şeydir; ancak sevgiyle birlikte olursa zevklidir.”

    “Dostluk, ancak iyi insanlar arasında gerçekleşebilir İyilik, dostluğun en gerekli

niteliğidir. İyi olmayan insanlar dost olamazlar. Bilgelik kıskançlık dolu, karanlık bir

sözdür. İyi sayılmak için doğruluk, dürüstlük, hakseverlik ve cömertlik yolunu tutmak

yeter. Katıksız iyilik, erdemli kişide bulunur. Çünkü dostluğu hem doğuran, hem

sürdüren erdemdir.”

     “Dostluk sürekliliği gerektirir. Süreklilik niteliği bulunmayan yerde, dostluğun sözü

edilemez. Gerçek dostluklar ölümsüzdür. ”

       ” Dostumuza karşı, kendimize beslediğimiz duyguların aynını beslemek düşüncesi: Bu

düşünce, doğru bir düşünce değildir. Çünkü kendimiz için yapamayacağımız nice işler

vardır ki, dostlarımız uğrunda pekâlâ yapabiliriz. Örneğin, kendimiz için yalvarmak

şerefsizlik olduğu halde, dostumuz için yalvarmak ne büyük bir şereftir.”  (Sözün bittiği yer bre dostum…)

          Marcus Tullius Cicero, Romalı siyaset adamı ve hatip (M.ö. 106-43). Roma’nın soylu ailelerinden birinin oğlu olan Cicero, avukat olarak Roma’da büyük bir ün yaptı.

    Hayatı boyunca tüm konuşmalarında ritmik düzen, yumuşak ve dengeli cümle yapısı, kelime ve deyimlerdeki özenli tercih kendini gösterir. Mahkeme salonlarında ve Roma senatosundaki özgürlük ve eşitlikten yana parlak konuşmalarıyla ünlendi.

    Roma’nın siyasal tarihinde Konsül sıfatıyla büyük bir rol oynayan Cicero cumhuriyeti yürekten savunmuştur.

Catilinaria adıyla bilinen ateşli söylevleriyle, kendisini devirmek isteyen suikastçı Catilina’nın ölüme mahkûm edilmesini sağlamıştır.

Cesar’ın ölümünden sonra Caesar’ın evlatlığı Octavianus’a karşı Marcus Antonius’u destekledi. Octavianus, Antonius ve M. Aemilius Lepidus’un triumvirliği (üçler meclisi) Cicero’nun öldürülmesi kararını aldı ve ünlü Romalı 7 Aralık’ta Formiae’da öldürüldü.

       Cicero dönemi, Latin edebiyatının M.Ö. 70’ten M.Ö. 43’e kadar süren ilk parlak dönemidir. Cicero, Latincenin edebi bir dil olmasını sağladı.

     Geniş edebiyat bilgisi, sağlam felsefe temeli, hukuk uzmanlığı, tarih kültürü, rakibini köşeye sıkıştırma ve jüriyi kahkahalarla güldürme yeteneği, tekil durumlara uygulanabilen genel ilkeler ortaya atma becerisi, hiddet ve acıma duygularını kışkırtma gücü, zekâsını her an can alıcı noktaya yöneltme ustalığı… işte CİCERO

Marcus Tullius Cicero

    Gerçek bir Düşünür olan CİCERO nun 58 tane söylevi günümüze ulaşabilmiştir.

   Okunası sevilesi bir düşünür…

     Okuna okutula…

       sevile…