Joseph Cambell  Kahramanın sonsuz Yolculuğu

Mitolojik kahramanların çıkışlarını ve birbirlerine benzerliklerini anlatıyor sürükleyici olduğunu söyleyemem ama edebiyatla ilgilenenlere tavsiye edilen kitapların başında bulunuyor ilgiyle okumaya devam ediyorum.

Yazarın kaçıncı kitabı bilmiyorum okuduğum ilk kitabı biraz endişeyle elime almıştım lakin ilk bölümleri geçtikten sonra öyle merak uyandırıyor ki sayfaları hızla çeviriyorsun. Okurken nasıl bu kadar  heyecan uyandırmayı başarıyor diye ayrıca kurgusunu da anlamaya çalıştım bence çok başarılı övgüleri hak ediyor diğer kitaplarınıda okuyacağım.

 

Reşat Nuri Güntekin  ÇalıKuşu

Orta okuldayken okumuştum tekrar okudum. Atatürk’ün cephede elinden düşürmediği kitap gerçekten okuması zevkli yazarın diğer kitaplarınıda okumaya karar verdim.

 

Tipografi, metinle çalışma sanatıdır.

 

Metin tabanlı herhangi bir çalışmanın en önemli unsurları şöyle sıralanabilir;

1. Mesajınız çok  net olmalıdır.
2. Mesajınız güçlü olmalıdır.
3. Mesajınızın okunurluğu kolay olmalıdır.

 

Uzun biçimli metinlerde, okuyucunuzun ilgisini canlı tutmak daha da önemlidir ve uygun okunabilirlik tekniklerini kullanarak uzun bir okumanın çok daha kısa hissettirmesine yardımcı olabilirsiniz.

Güçlü bir Tipografi kullanımı Nasıl Olmalıdır.

Okunabilirliği arttıtmak  için düşünülmesi gerekenler

1. satır aralığı
2. karakter boyutu
3. yazı tipinin tasarımı.

Çok fazla kıvrımlı  script bir yazı tipi, tek bir kelimeyi hecelerken gerçekten hoş görünebilir,

ancak 300 kıvrımlı kelimeyi okumak zorunda kalırsanız, ilginizi hızla kaybeder ve metni okumaktan tamamen vazgeçersiniz.

Doğru satır aralığı, okuyucuların bir paragrafta nerede olduklarını takip etmelerine yardımcı olarak sürekli okumayı kolaylaştırır.

Çizgiler birbirine çok yakınsa harfler birbirine girmeye başlar ve cümleleri ayırt etmek zorlaşır.

Metninizi daha küçük bir alana sığdırmak için daha küçük bir boyuta getirmek cazip gelse de, metnin boyutunu okuyucunun okumak için gözlerini kısmak zorunda kalacağı bir düzeye indirmek yerine  metninizi daha az kelime olacak şekilde düzenlemek daha iyi sonuç verir .

Karakter Seçimi

İnmayacaksınız ama milyonlarca yazı tipi var, bazıları çok  garip ve harika, bazıları klas ve doğrudan sıradan yada okuması çok zor resim gibi.

Vermek istediğiniz mesajı sözlü olduğu kadar görsel olarak da verip akılda kalmasını ve hatırlanmasını kolaylaştırabilirsiniz.

Seçtiğiniz yazı tipi, konuya uygun olmalı, ayrıca mevcut markanız ve imajınızla tutarlı olmalıdır.

 Yazı tipiniz, söylediklerinde net olurken markanızın kişiliğini de yansıtmalıdır. Bir yazı tipi seçerken, tasarımınız boyunca tutarlı bir stil kullanabilmeniz için altında tüm yazı tipi ailesini bulunduran birini aramak da akıllıca olacaktır.

Bu, çalışmanızın iyi düşünülmüş görünmesini sağlar ve metninizi bir araya getirerek güçlü hiyerarşiler sağlar ve mesajda tutarlı olurken metin türleri arasında ayrım oluşturur.

Tipografide hiyerarşilerin kullanılması okuyucunuza güçlü bir mesaj göndermenize yardımcı olur.  Tüm font ailesini  kullanarak, tasarımınızda önem sıralaması oluşturabilirsiniz. Hiyerarşiler, okuyucunun gözünü mesajınızın en önemli bölümlerine yönlendirmenin ve tam olarak ihtiyaç duydukları bilgileri hızlı bir şekilde bulup anlamalarına olanak sağlamanın harika bir yoludur.

Tipografinizin bir proje boyunca ve onu takip eden veya ondan önce gelen diğer tüm projeler boyunca tutarlı olması gerekir. İletişim kurma şekliniz, hem söyledikleriniz hem de bunu  nasıl söylediğiniz, işletmenizin markalaşmasının ve kimliğinin önemli bir parçasıdır.

Kendinizi temsil etmesi için ayırt edici bir yazı tipi seçmelisiniz ve  tüm iletişimlerinizde  tutarlı olmalısınız.

Tipografi tasarımda doğru ve güçlü mesajı iletmek için mükemmel bir araçtır.

Doğru tipografi ile doğru mesajı gönderirsiniz.

Typface  yada font Family diye adlandırılan font grupları vardır bunlar genel olarak aşağıdaki şekilde sıfıflandırılır

 

1. Serif
2. Sans serif
3. Script
4. Monospace
5. Display.

Herbir font ayrıca kendi içerisinde farklı biçimde özelleşir.

Adobe acrobat 9 dışında bir adobe ürünü kullanıyorsak

Adobe acrobat 9 dışında bir adobe ürünü kullandığınızda bu sorunu düzeltmek kolay.

Adobe reader yada acrobatı açıp edit menüsüne giriyoruz oradan preference sekmesine tıklıyoruz.

General sekmesini seçiyoruz  burada Enable PDF  thumbnail previews in Windows Explorer seçeneğini seçiyoruz.

windows search bara Disc Clean yazıp thumbnail seçeneğinide  seçip diski temizlersek bellekte kalan eski thumbnailleri kaldırmış oluruz.işlem tamam.

Adobe acrobat 9 kullanıyorsak

Adobe acrobat 9 da general seçeneğinde thumbnail previews seçeneği yok bu yüzden çözülemiyordu.

Adobe acrobat 9 kullanıyorum uzun süre araştırdım sonunda bu konudan muzdarip birisi adobe acrobat dokuzdaki sorunu fark edip bir program yazarak bu sorunu çözmüş.

Linkte küçük bir program var indirip kurduğumuzda  ilk çalıştırdığımızda Adobe acrobat 9 daki bu eksikliği gidermiş oluyoruz ve önizleme gerçekleşiyor. Bu programı kimin yazdığını bilmiyorum ben kullandım ve sorunu çözdüm.

Virüs  taraması yaptırıp test edin.

fix for adobe acrobat önizleme

 

Önemli bir telefon görüşmesi için beklerken  şarjımın bitmek üzere olduğunu görmekten

buda yetmez gibi bulunduğum yerden  telefon şebekesinin en düşük seviyede çekmesine gıcık oluyorum

cep telefonuna yada bilgisayara Bir programı  yüklerken yükleniyor gibi gösteren çarkın dakikalarca dönüp yüklemenin gerçekleşmemesiene gıcık oluyorum

Dünyayı En çok değiştiren  Buluşlar Nelerdir?

Pusula

İlk kez bugün bildiğimiz formdaki bu buluş Çin’de XI yüzyılda ortaya çıktı. Böyle bir cihazın bahsi MÖ III. Yüzyılda hüküm süren Qin Hanedanlığı’na kadar uzanmasına rağmen. Çin’in diğer ülkelerle olan ticari ilişkileri sayesinde pusula önce Arapların, sonra Avrupalıların eline geçti. Ve gerçekten dünyayı değiştirdi! Sonuçta, büyük coğrafi keşiflerin başarısına büyük ölçüde katkıda bulunan en önemli unsurlardan birisi oldu.

Barut

Barutun   icadını da  Çinlilere borçluyuz. Burada IX yüzyılda, Taocu rahipler Ölümsüzlük iksiri arıyorlardı ve yanlışlıkla barutu icat ettiler.

Barut Çince de “tıp ateşi”olarak isimlendirilmiştir.

Daha sonra savaşta tuz, kükürt ve kömür karışımı ile aktif olarak kullanıldı. Daha sonra barut, tüm askeri tarihi inanılmaz bir şekilde değiştirdiği Orta Doğu ve Avrupa’ya doğru yolunu buldu.

Matbaa

Matbaa, ilk olarak Çin’de, 9. yüzyılda ortaya çıktı. Matbaanın sahibi Bi Shen, binlerce baskı çalışması yayınlamak için kağıt ve blok baskı kullandı. Ancak Çin’in ötesinde, bu teknoloji yayılmadı. Avrupalıların seyahatleri sayesinde, fikir herkes tarafından bilinen Johannes Gutenberg tarafından mükemmelleştirildiği Avrupa’ya getirildi.

Metal baskı bloklarını gerçek bir devrim yaratan bir vidalı presle birleştirdi. Daha önce bilgi sözlü olarak aktarıldıysa veya sınırlı bir insan çevresine sunulduysa, şimdi kitle baskısı dünyadaki eğitim seviyesinin artmasına neden oldu.

 

 

Çivi

Çivisiz, medeniyetimiz kesinlikle çökecekti. Çivinin  ortaya çıkış tarihinin kesin olarak belirlenmesi zordur.

Şimdi çivinin  icadı  Bronz Çağına dayanır. Yani, insanlar metal dökmeyi ve şekillendirmeyi öğrenmeden önce çivinin görünmediği açıktır. Daha önce, ahşap yapılar daha karmaşık teknolojiler kullanılarak, karmaşık geometrik yapılar kullanılarak inşa edilmeliydi. Şimdi inşaat süreci büyük ölçüde basitleştirildi.

1790’lara ve 1800’lerin başına kadar demir çiviler elle yapıldı.

Bir demirci kare demir bir çubuğu ısıttı ve daha sonra çiviye keskin bir son oluşturmak için dört taraftan dövdü.

Çivi  yapımı makineleri 1790’lar ve 1800’lerin başında ortaya çıktı.

Çivi  yapımı teknolojisi gelişmeye devam etti;

Henry Bessemer demirden çeliğin seri üretim sürecini geliştirdikten sonra, çiviler çelikten üretilmeye başlandı.

Buhar makinesi

Buharın gücü hakkında bilgi MS birinci yüzyıldan beri var olmuştur, ancak buhar motorunun icadı 17. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Bu cihazı yaratmaya çalışan ilk kişi Denis Papen’di. Ancak buhar motoru daha çok yeteneklerinin bir göstergesiydi. Thomas Newcomen maden ocaklarından su pompalamak için bir buhar motorunun enerjisini kullanmaya başladığında, XVIII yy  daha işlevsel modeller ortaya çıktı

Ve 1769’da James Watt cihazı geliştirdi ve mucidi olarak kabul edildi. Buhar motorunun ortaya çıkışı, üretimin basitleştirilmesine ve yeni araçların ortaya çıkmasına katkıda bulundu.

Tekerlek

 

Tekerlek, modern teknolojinin en önemli unsurlarından biridir.

Eksen boyunca dairesel bir hareketle hareket eden simetrik bir bileşen fikri, eski Mezopotamya, Mısır ve Avrupa’da farklı zaman aralıklarında ayrı ayrı vardı.

Böylece, tekerleği tam olarak kimin ve nerede icat ettiğini tespit etmek imkansızdır, ancak bu büyük buluş M.Ö. 3500’de ortaya çıktı ve insanlığın en önemli icatlarından biri haline geldi. Tekerlek, tarım ve ulaşım alanlarında çalışmayı kolaylaştırdı ve ayrıca arabalardan saatlere kadar diğer icatların temeli oldu.

Ampul

 

Edison ile birlikte Joseph Swan, Ediswan’ı birlikte icatları  İngiltere’de çalıştı.

Ampulün kendisi Edison’a ait değildi ve birçok insan tarafından dile getirildi, ancak ampulün uzun süre yanması ve mumlardan daha ucuz hale gelmesi için doğru malzemeleri seçmeyi başardı.

 

Edison  1879’da  1.500 saat yanabilen bir lambanın baş mucidi unvanı ile ödüllendirildi.

 

Bilindiği gibi, bir ampul elektriği yüksek dirençli bir filamandan ileterek çalışır. Ve dirençten kaynaklanan aşırı enerji ışık şeklinde yayılır. Bu, elbette, dünyamızı daha iyiye doğru değiştirdi. Karanlıkta çalışmasına izin vermenin yanı sıra, ampulün icadı, her eve elektrik sağlayacak altyapının geliştirilmesine katkıda bulundu.

Soğutma sistemi

 

Ateşin evcilleştirilmesi belki de bugün insanlığın en önemli keşfi idi, ama soğuğu evcilleştirene kadar binyıldan fazla sürecekti.

Soğutma teknolojisi ve buzdolabının kendisi 200 yıldan fazla bir süredir çeşitli bilim adamları tarafından geliştirildi.

Bunlar arasında Oliver Evans, Carl von Lind, Albert Einstein ve diğerleri de var.

XIX yüzyılda, bilim adamları ısıyı emen kimyasal elementler kullanarak yapay soğutmayı icat ettikten sonra gelişiminde önemli ilerleme kaydetti.

sadece 20. yüzyılın başında, buzdolapları insanların evlerinde görünmeye başladı. Bu gıda endüstrisinde devrim yarattı ve insan beslenmesi kültürünü sonsuza dek değiştirdi.

Antibiyotikler  Penisilin

Antibiyotikler kazara icat edildi. İngiliz mikrobiyolog Alexander Fleming, stafilokok kolonilerinin bir parça ekmek üzerinde bulunan yeşil küfün yakınında yaşamadığını keşfetti.

Bundan, küfün bakterileri öldüren bir madde ürettiği ve buna penisilin adını verdiği sonucuna vardı. Bu ilk antibiyotikti. Zatürree, kolera, çiçek hastalığı ve daha önce ölümcül olan diğer bulaşıcı hastalıklar artık antibiyotiklerle kolayca tedavi edildi. Ve büyük ölçüde bu buluş sayesinde, ortalama yaşam beklentisi onlarca yıl artmıştır.

1945’te Alexander Flaming bu buluşla Nobel Ödülü’nü aldı

Transistör

Transistör olmadan hiçbir şey olmazdı.
Elektrik sinyallerini güçlendiren bu yarı iletken triyot sayesinde, geniş mesafeler üzerinden bilgi aktarımı mümkün hale gelmiştir.  Transistörün mucitlerinden biri olan William Shockley  Silikon Vadisi’nin yaratılmasının kökeninde duran laboratuvarı kurdu.

Telefon

Telefon modern dünyamızın en önemli icatlarından biridir. Tüm büyük icatlarda olduğu gibi, hala mucitinin kim olduğunu tartışıyorlar.

Uzun zamandır, telefonun öncüsünün Alexander Bell olduğuna inanılıyordu, ancak 2002’de ABD Kongresi telefonun icadındaki üstünlüğün Antonio Meucci’ye ait olduğuna karar verdi. 1860’da (Graham Bell’den 16 yıl önce) Antonio Meucci, teller üzerinden ses iletebilen bir cihaz gösterdi. Antonio buluşuna Telefon adını verdi ve 1871’de patent başvurusu yaptı.

 

Ayrıca kayıtlarda ABD Patent Ofisi 1876’da Alexander Graham Bell’e ilk telefon patentini verdi.

Bu patent, uzun mesafelerde sesin elektronik iletiminin gelecekteki araştırmaları ve geliştirilmesi için temel teşkil etmiştir.

Radyo

Radyo tarihinin kökenleri çok tartışmalıdır. Birçok kişi, mucidinin Guglielmo Marconi olduğunu iddia ediyor. Diğerleri bunun Nikola Tesla olduğunu iddia ediyorlar. Her halükarda, bu iki kişi insanların radyo dalgalarıyla başarılı bir şekilde bilgi iletebilmeleri için çok şey yaptı.

Televizyon

Televizyonun 1920’lerde başlayan ve bugüne kadar devam eden uzun ve efsanevi bir hikayesi vardı. Bu buluş dünya çapında en popüler tüketici ürünlerinden biri haline geldi .Şimdilerde her evde en az bir tane mevcut.

Atom saati

Bu buluş önceki paragrafların birçoğu kadar devrimci görünmese de, atomik saatlerin icadı bilimin ilerlemesinde çok önemliydi. Farklı seviyelerde elektron enerjisi tarafından yayılan mikrodalga sinyallerini kullanan, atomik saatler ve bunların doğruluğu, GPS, GLONASS ve İnternet dahil olmak üzere çok çeşitli modern modern buluşları mümkün kılmıştır.

Plastik

Modern toplumumuzda plastiğin yaygın olarak kullanılmasına rağmen, sadece geçen yüzyılda ortaya çıktı. Su geçirmez ve çok esnek malzeme, gıda ambalajından oyuncaklara ve hatta uzay gemilerine kadar neredeyse tüm endüstrilerde kullanılmaktadır. Modern plastiğin çoğu petrolden  yapılmış olmasına rağmen, günümüzde kısmen organik olan orijinal versiyona geri dönme yönünde çağrılar giderek artmaktadır.

Petrol

Çoğu insan arabalarının tankını doldurduklarında hiç düşünmezler. İnsanlar bin yıldır petrol çıkarıyor olsa da, modern petrol ve gaz endüstrisi on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıktı.

Sanayiciler petrol ürünlerinin tüm avantajlarını ve yakılarak üretilen enerji miktarını gördükten sonra, “sıvı altın” üretimi için kuyu yapmak için koştular.

 İçten yanmalı motor

Petrol ürünlerinin yanmasının verimliliğinin keşfi olmadan, modern bir içten yanmalı motor imkansız olacaktır. Kelimenin tam anlamıyla her yerde kullanılmaya başlandığı düşünüldüğünde: otomobillerden tarımsal biçerdöverlere ve madencilik makinelerine kadar, bu motorlar insanların ezici, özenli ve zahmetli işleri bu işi daha hızlı yapabilen makinelerle değiştirmelerine izin verdi.

 Pastörizasyon

Penisilin keşfinden yarım yüzyıl önce, Louis Pasteur tarafından keşfedilen yeni bir süreç, birçok canın kurtarılmasına yardımcı oldu – ürünlerin pastörizasyonu veya ısınması (başlangıçta bira, şarap ve süt ürünleri), bozulma bakterilerinin çoğunu öldürecek kadar yüksek bir sıcaklığa ısıtıldı. Tüm bakterileri öldüren sterilizasyondan farklı olarak pastörizasyon, potansiyel patojenlerin sayısını, yiyeceklerin tadını korurken, çoğu yiyeceği enfeksiyon korkusu olmadan tüketime uygun hale getiren bir seviyeye düşürür.

Güneş pili

Petrolün endüstrinin gelişmesi için itici güç olduğu gibi, güneş pilinin icadı, yenilenebilir bir enerji kaynağını çok daha verimli bir şekilde kullanmamızı sağladı.

İlk pratik güneş pili 1954 yılında silikon bazlı Bell Telephone laboratuvarından uzmanlar tarafından geliştirilmiştir. Yıllar geçtikçe, güneş panellerinin verimliliği popülerlikleriyle birlikte önemli ölçüde arttı.

Azot fiksasyonu

Bu çok gösterişli görünmese de, azot fiksasyonu veya atmosferik moleküler azot fiksasyonu insan popülasyonunun artmasına sebep olmuştur.

Atmosferik azotu amonyağa çevirerek, tarımsal üretimi artırmaya izin veren oldukça etkili gübreler üretmek mümkün hale geldi.

Böylece gıda üretimi oldukça arttı buna bağlı olarak nüfusta arttı.

Montaj hattı  Konveyör

 

Bir zamanlar yaptıkları günlük icatların etkisi nadiren hatırlanır, ancak montaj hattının önemi fazla tahmin edilemez.

Buluşundan önce, tüm ürünler özenle elle yapıldı.

Montaj hattı, aynı bileşenlerin seri üretimini sağladı ve yeni bir ürünün üretim süresini önemli ölçüde azalttı.

Doğum Kontrol hapı

Haplar ve tabletler binlerce yıldır ilaç almanın ana yöntemlerinden biri olmasına rağmen, doğum kontrol hapının icadı bunların en devrimci haline gelmiştir.

Haplar ve haplar binlerce yıldır ana ilaç uygulama yöntemlerinden bazıları olmasına rağmen, doğum kontrol hapının icadı en devrimci hale geldi.

 

1960 yılında kullanım için onaylanmış ve şu anda dünya çapında 100 milyondan fazla kadın tarafından kabul edilen bu kombine oral kontraseptif, cinsel devrimin en önemli itici gücü haline geldi ve üreme kapasitesi ile ilgili diyaloğu değiştirdi ve büyük ölçüde seçim sorumluluğunu erkeklerden kadınlara kaydırdı.
Tabletler ve haplar binlerce yıldır var olan ana ilaç yöntemlerinden biri olmasına rağmen, oral Doğum Kontrol hapı icadı en önemli yeniliklerden biri haline gelmiştir. Cinsel devrimin uyarıcısı bu buluştur.

Anestezi

1846’dan önce, cerrahi prosedürler ve acı verici deneysel işkence arasında neredeyse hiç fark yoktu.

 

Anestezikler binlerce yıldır kullanılmaktadır, ancak erken formları örneğin alkol veya Mandrake özü gibi çok basitleştirilmiş versiyonlardır.

 

Azot oksit (“gülme gazı”) ve eter şeklinde modern anestezinin icadı, doktorların hastalara acı vermekten korkmadan ameliyat yapmasına izin verdi.

kokainin 1884’te göz cerrahisinde kullanıldıktan sonra ilk etkili lokal anestezi şekli olduğu söylenir.

Cep Telefonu

Birçok kişi bu makaleyi bir akıllı telefondan okuyor. Motorola’ya, 1973’te 2 kg ağırlığında ilk kablosuz cep telefonunu çıkardığı için teşekkür etmeliyiz  şarj olması 10 saat gerekiyordu. İlginç olanı, o zaman sadece 30 dakika sessizce sohbet etmek mümkün oldu.

Elektrik

Bu listedeki modern icatların çoğu, elektirik olmazsa olmazdı.

William Gilbert ve Benjamin Franklin, Alessandro Volta, Michael Faraday ve diğerleri gibi büyük zihinlerin, İkinci Sanayi Devrimini kışkırttığı ve açıldığı temeli atan öncülerdi. aydınlatma ve güç kaynağı dönemi.

Bilgisayar

 

Charles Babbageten sonra modern bilgisayarın ilkesi Alan Turing tarafından bulundu  ve daha sonra 19.yüzyılın başlarında ilk mekanik bilgisayar icat edildi.

Bu icad, insan toplumunun felsefesi ve kültürü de dahil olmak üzere daha fazla yaşam alanında şaşırtıcı şeyleri gerçekten geliştirdi.

Bilgisayar, yüksek hızlı askeri uçakları uçarabilir, uzay aracını yörüngeye sokabilir, tıbbi ekipmanı izleyebilir, büyük miktarda bilgi depolayabilir ve otomobillerin, telefonların ve enerji santrallerinin işleyişini iyileştirebilir…

İnternet

 

İnternet, 1973 yılında ABD Savunma Bakanlığı ileri araştırma projeleri Ajansı’nın (ARPA) desteğiyle Vinton Cerf tarafından geliştirildi.

İlk kullanımı, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki araştırma laboratuarlarında ve üniversitelerde bir iletişim ağı sağlamak ve fazla mesaiyi genişletmekti.

Bu buluş (World Wide Web ile düzenlendi) 20. yüzyılın ana devrimci buluşuydu. 1996 yılında, 180 ülkede internet üzerinden 25 milyondan fazla bilgisayar bağlandı, IPv4 adresi tamamen tükendiği için IP adreslerinin sayısını artırmak için Ipv6’ya bile geçmek zorunda kaldık, şimdi ip adres sayısı 4.22 milyar oldu ve 128 bit.

 

World Wide Web eğitim, müzik, finans, okuma, tıp, dil vb. dahil olmak üzere çeşitli alanlara yönelik tutumumuzu değiştirdi.

İnsanlık Tarihinin En çok can kaybına sebep olan Savaşları Hangileridir?

İnsanlık tarihi savaşın tarihidir. Savaşın tarihi insanlığın tarihidir.

MÖ 3500 den  günümüze insanlık yalnızca  300 yıl barış içerisinde yaşamıştır. Hiç birşeyden habersiz hiç birşeyle ilgisi olmayan milyonlarca erkek, kadın,  çocuk,  bebek katledilmiştir.

Tarih boyunca insan kendi neslini yok etmeye çalışmıştır.  Bu amaçta kendini sürekli geliştirmiştir, taş, ok, bıçak, kılıç, tüfek, top,  el bombası ,savaş gazları,  atom bombası, nükleer silahlar, biyolojik silahlar…

Şimdide iyileştirme, virüslerden koruma bahanesiyle insanlara çip takıp hem onları kontrol altında tutma hemde istedikleri zaman cızz diye öldürme…

-Ne için ?

-Birilerinin egoları, açgözlülükleri, doyumsuzlukları, kendilerini ispatlamalak istemeleri, daha az çalışarak daha çok şey sahibi olmak istemeleri, başkalarının sahip olduğu değerleri,  emek harçamadan sahip olmak istemeleri,  din, güç, daha fazla güç, çok daha fazla güç…

(Kontrol edilmeyen güç güç değildir. Bir önceki yazıda:  İnsanlık Tarihinin En Acımasız Liderleri Kimlerdir?  Başlığı altında tarihte gücü elinde bulundurup bir şekilde yoldan çıkan liderlerden bahsettik. İnsan varsa kusur vardır, insan varsa tolerans vardır, insan varsa tercih vardır…)

Tarihte savaşmak için ne tür saçma bahaneler üretildi  acaba… bir sonraki araştırma konum bu olsun.

Aşağıda sıralayacağım savaşlar tarihte en fazla can kaybına sebep olan savaşlardır.

Napolyon Savaşları (1799-1815)      6 Milyon insan  ölümü

 

Napolyon Bonapart’ın 1799-1815 yılları arasında çeşitli Avrupa ülkeleriyle yürüttüğü savaşlara genellikle Napolyon Savaşları denir.

60’a yakın savaş yapmıştır iktidarının son yıllarında 7 tanesini kaybetmiştir. Avrupalı bir çok devletin koalisyonlarına karşı savaşan savaş dahisi Napolyon hastalıkda dahil 6 000 000 insanın ölümüne sebep olmuştur.

Rusya İç Savaşı (1917-1923)       7- 12 Milyon insan ölümü

 

Rusya’da  1917’den 1923’ye kadar süren  iç savaş, birçok grubun iktidar için savaşmaya başladığı 1917 Ekim Devrimi sonucunda patlak verdi.

En büyük iki grup Bolşevik Kızıl Ordu ve Beyaz Ordu olarak bilinen müttefik kuvvetlerdi.

Savaşın 5 yılı boyunca, ülkede çoğunlukla sivil olan 7- 12 000 000  insan kurban kaydedildi.

Rusya’daki iç savaş, Avrupa’nın şimdiye kadar karşılaştığı en büyük ulusal felaket olarak tanımlandı.

Ruslara Rusların yaptığını hiç bir millet yapmadı. Resmen kardeş katliamı yaşandı be hey Rus halkı…

Dungan Ayaklanması (1862)    21 Milyon insan öldü

1862’de Çin’in kuzeybatısındaki Qing İmparatorluğu’na karşı sözde Dungan isyanı başladı. Çin ve Çin dışı Müslüman ulusal azınlıklar – Zindanlar, Uygurlar, Maaşlar…

Etnik ve dini bir savaş oldu…

Büyük Sovyet Ansiklopedisi’nin yazdığı gibi, müslümanlar  Çin-Mançu feodal lordlarının ve Qing hanedanının ulusal baskısına karşı isyan etti.

Mayıs 1862’de Shaanxi Eyaleti, Weinan İlçesinde başladı, ayaklanma Gansu ve Sincan eyaletlerine yayıldı.

Ayaklanmanın birleşik bir merkezi yoktu ve ayaklanma vahşice ezildi  21 000 000 insan öldü.

Rus İmparatorluğu hayatta kalan isyancıları korudu. Onların torunları hala Kırgızistan, Güney Kazakistan ve Özbekistan’da yaşıyor.

 

 

Ai Lushan’ın Yükselişi (MS 8. yüzyıl)   36 Milyon insan öldü

 

Tang hanedanı dönemi geleneksel olarak Çin’de Çin’in dünyanın modern ülkelerinin çok ötesinde olduğu ülkenin en yüksek gücünün olduğu dönem olarak kabul edilir.

Dünya tarihçiliğinde buna Ai Lushan isyanı denir. İmparator Xuanzong ve sevgili cariye Yang Guifei’nin konumu nedeniyle, Çin hizmetindeki  Türk (Annesi bir Göktürk olan) Ai Lushan, orduda büyük bir güce sahipti.

Emri altında Tang imparatorluğunun 10 sınır ilinden 3’ü vardı.

755 yılında Ai Lushan isyan etti ve ertesi yıl kendini yeni Yan Hanedanlığı imparatoru ilan etti.

763 Şubat’ta kadar sürdü. O zamna kadar ki en büyük insan kaybına yol açtı. Dünya nüfüsunun 1/6 sı yok oldu. 36 000 000 insan oldü.

Amerikanın  Fethi  138 milyon insan öldü

 

Amerika’nın  Avrupa kolonizasyonu, teknik olarak Norveçli denizcilerin modern Kanada kıyılarına yerleştikleri 10. yüzyılın başlarında başladı.

Ancak, esas olarak 1492-1691 yılları arasındaki bir dönemdir.

Bu 200 yıl boyunca, sömürgeciler ve Yerli Amerikalılar arasındaki savaşlarda on milyonlarca insan öldürüldü, ancak toplam ölüm ücretinin tahminleri, Kolomb öncesi yerli nüfusun sayısı bilinmediğinden rakamlarda değişiklikler olabiliyor.

Timurlenk  Seferleri    20 milyon insan öldü.

 

Timur ünlü Türk-Moğol fatihi ve komutanıydı. 14. yüzyılın ikinci yarısında Batı, Güney ve Orta Asya, Kafkasya ve Güney Rusya’da acımasız askeri seferler yürüttü. Timurlenk, Osmanlı İmparatorluğu’nuMısır ve Suriyeyi ezici bir şekilde yendikten sonra  Müslüman dünyasında en etkili hükümdar oldu.

Bilim adamları, askeri seferlerin sonucunda  20 000 000 insanın öldüğünde hemfikirler.

Çin İç Savaşı   8 milyon  insan öldü

Çin İç Savaşı, Çin Cumhuriyeti siyasi partisi ve Çin Komünist Partisine sadık kuvvetler arasında yapıldı.

Savaş 1927’de başladı ve esasen ana aktif savaşların olduğu 1950’de sona erdi.

Çatışma sonunda iki devletin fiili oluşumuna yol açtı: Çin Cumhuriyeti  şimdi Tayvan olarak biliniyor  ve Çin Halk Cumhuriyeti anakara Çin.

Savaş her iki taraftaki vahşeti nedeniyle hatırlandı: milyonlarca sivil kasten öldürüldü.

Otuz Yıl Savaşları  12 Milyon insan öldü

 
1618 ve 1648 arasında yapılan Otuz Yıl Savaşı, Orta Avrupa’daki hegemonya üzerine bir dizi çatışmaydı.

Bu savaş Avrupa tarihindeki en uzun ve en yıkıcı çatışmalardan biri oldu ve başlangıçta bölünmüş Kutsal Roma İmparatorluğu’ndaki Protestan ve Katolik devletleri arasında bir çatışma olarak başladı.

Yavaş yavaş, savaş Avrupa’nın büyük güçlerinin çoğunu kapsayan daha büyük bir çatışmaya dönüştü.

Ölüm oranının tahminleri önemli ölçüde değişmektedir, ancak en olası hesaplama siviller de dahil olmak üzere yaklaşık 8-12  milyon kişinin öldüğünü göstermektedir.
 

İkinci Kongolu Savaşı  5.4 milyon insan  öldü

 
Büyük Afrika Savaşı veya Afrika Dünya Savaşı gibi başka isimlerle de bilinen ikinci Kongolu savaşı, modern Afrika tarihinde en kanlı savaşı oldu.

Toplamda  dokuz Afrika ülkesi ve yaklaşık 20 bireysel silahlı grup katıldı.

Savaş beş yıl boyunca (1998’den 2003’e kadar) yapıldı ve esas olarak hastalık ve açlık nedeniyle 5.4 milyon ölüme yol açtı.

Bu, Kongo Savaşı’nı II. Dünya Savaşı’ndan bu yana dünyadaki en ölümcül çatışma oldu.

Goguryesko-Sui savaşları  2 milyon insan öldü

Kore’de şiddet kullanımıyla ilgili bir diğer çatışma, 598-614’te Kore’nin üç krallığından biri olan Çin Sui hanedanı tarafından düzenlenen bir dizi askeri sefer  olan Koguryes-Sui savaşlarıydı. Korelilerin sonuçta kazandığı bu savaşlar 2 milyon insanın ölümüne neden oldu ve toplam nüfus sayısı muhtemelen çok daha fazla, çünkü Korelilerin sivil nüfus arasındaki kayıpları dikkate alınmadı.

Chuck’ın Seferleri  2 milyon insan öldü

Güney Afrika’da Zulu Krallığı’nın ünlü hükümdarı Chuck’ın önderliğinde bir dizi büyük ve acımasız sefer  için kullanılan bir terimdir.

19. yüzyılın ilk yarısında, büyük bir ordunun başında bulunan Chuck, Güney Afrika’daki bir dizi bölgeyi işgal etti ve yağmaladı.

Yerli kabilelerden 2 milyon kadar insanın öldüğü tahmin edilmektedir.

Meksika Devrimi  2 milyon insan öldü

1910’dan 1920’e kadar süren Meksika Devrimi, tüm Meksika kültürünü kökten değiştirdi.

 

Meksika Devrimi genellikle Meksika’daki en önemli sosyo-politik olay ve 20. yüzyılın en büyük sosyal ayaklanmalarından biri olarak kategorize edilir.

Kore Savaşı    1.2 milyon insan öldü

Haziran 1950’den Temmuz 1953’e kadar Kore Savaşı, Kuzey Kore’nin Güney Kore’yi işgal etmesiyle başlayan silahlı bir çatışmaydı.

Amerika Birleşik Devletleri liderliğindeki Birleşmiş Milletler Güney Kore’nin yardımına gelirken Çin ve Sovyetler Birliği Kuzey Kore’yi destekledi.

Ateşkes imzalandıktan, askerden arındırılmış bir bölge yaratıldıktan ve savaş esirleri değiştirildikten sonra savaş sona erdi.

Ancak bir barış anlaşması imzalanmadı ve iki Koreli teknik olarak hala savaş halindeler.
 

Kudüs kuşatması  1.1 milyon insan öldü

Bu listedeki en eski çatışma  MS 73’te meydana geldi, Birinci Yahudi Savaşı’nın belirleyici olayıydı. Roma ordusu Yahudiler tarafından savunulan Kudüs şehrini kuşattı ve ele geçirdi. Kuşatma, ünlü İkinci Tapınağın yıkılmasıyla sona erdi. Tarihçilere göre, abluka sırasında başta şiddet ve açlık nedeniyle 1.1 milyon sivil öldü.

İran-Irak savaşı   1 milyon insan öldü

İran-Irak savaşı, İran ile Irak arasında 1980’den 1988’e kadar süren ve onu 20. yüzyılın en uzun süren savaşı yapan silahlı bir çatışma.

Savaş, Irak’ın 22 Eylül 1980’de İran’ı işgal etmesiyle başladı ve 20 Ağustos 1988’de çıkmaza girdi.

Taktikler açısından, çatışma Birinci Dünya Savaşı ile karşılaştırılabilirdi, çünkü büyük ölçekli bir hendek savaşı kullandı, makineli tüfek noktaları, süngü saldırıları, psikolojik baskı ve kimyasal silahlar da yaygın olarak kullanıldı.

Japonların Kore’yi işgali   1.2  milyon insan öldü

Japonya’nın Kore işgali ( Imda Savaşı) 1592-1598 arasında gerçekleşti.

ilk işgal 1592’de, ikinci işgal 1597’de kısa bir ateşkesten sonra gerçekleşti.

Çatışma 1598’de Japon birliklerinin geri çekilmesiyle sona erdi.

Biafra’nın Bağımsızlık Savaşı  1 milyon insan öldü

 

Nijerya İç Savaşı (Temmuz 1967 – Ocak 1970) olarak da bilinen çatışma, kendi bağımsızlığını ilan eden Biafra devletine (Nijerya’nın doğu eyaletleri) karşı yapılan savaş.

Çatışma, 1960-1963’te Nijerya’nın resmi olarak sömürgeleştirilmesinden önce gelen siyasi, ekonomik, etnik, kültürel ve dini gerilimlerin bir sonucu olarak ortaya çıktı.

Savaş sırasında çoğu insan açlıktan ve çeşitli hastalıklardan öldü.

Birinci Dünya Savaşı  18 Milyon insan öldü

Buna savaşa karşı savaş, Büyük Savaş, Avrupa Savaşı deniyordu.  Times askeri köşe yazarı Albay Charles Repington: I. Dünya Savaşı dedi.

28 Haziran 1914’te Saraybosna’da gerçekleşen suikast ile başlayan savaş  O günden 11 Kasım 1918’deki ateşkese kadar sürdü .  insanlık tarihinin en büyük grip salgını aynı zaman aralığına denk geldi ve toplamda 18 000 000 imnsanın ölümüne sebep oldu.

Ayrıca I. Dünya Savaşı’nın sonucu dört imparatorluğunda sonu oldu:  Rus, Osmanlı mparatorluğu , Alman ve Avusturya-Macar mparatorluğu.

Taiping Yükselişi  30 Milyon insan öldü

Taiping İç Savaşı olarak da bilinen bu ayaklanma Çin’de 1850’den 1864’e kadar devam etti.

1850’de başlayan ayaklanma aslında bir köylü savaşıydı  haklarından mahrum bırakılmış Çinli köylüler Mançu Qing hanedanına karşı ayağa kalktı. Hedefler çok iyiydi: Mançusu devirmek, yabancı sömürgecileri kovmak ve bir özgürlük ve eşitlik krallığı yaratmak – Taiping cenneti “Taiping’in kendisinin” Büyük Barış “anlamına geldiği Taiping krallığı.

Ayaklanma, İsa Mesih’in küçük kardeşi olduğuna karar veren Hong Xiuquan tarafından yönetildi.

Savaş, iktidardaki Mançu Çing hanedanlığı ile Hristiyan hareketi “Dünyanın Göksel Krallığı” arasında yapıldı.

En güvenilir tahminlere göre, ayaklanma sırasındaki toplam ölüm sayısı yaklaşık 20-30 milyon sivil ve askerdi.

Qing Hanedanlığının Ming Hanedanlığı’nın Fethi  25 Milyon insan öldü

Çin’in Mançu fethi, Qing hanedanı Çin’in kuzeydoğusunu yöneten Mançu hanedanlığı ile Ming hanedanlığı ülkenin güneyine hükmeden Çin hanedanlığı arasında bir çatışma dönemidir. Sonunda Ming’in düşmesine neden olan savaş, yaklaşık 25 milyon insanın ölümüne neden oldu.

İkinci Çin-Japon Savaşı  30 Milyon insan öldü

1937 ve 1945 arasındaki savaş, Çin Cumhuriyeti ile Japonya İmparatorluğu arasında silahlı bir çatışmaydı.

Japonlar Pearl Harbor’a (1941) saldırdıktan sonra, bu savaş aslında II.Dünya Savaşı ile birleşti.

20. yüzyılın en büyük Asya savaşı oldu: 25 milyon kadar Çin ve 4 milyondan fazla Çin ve Japon askeri öldürüldü.

 

Cengiz Han seferleri 

Moğol İmparatorluğu Savaşları (13-15 yüzyıl) 70 milyon insan  öldü
Moğol fetihleri 13. yüzyıl boyunca ilerlemiş ve bunun sonucunda muazzam Moğol İmparatorluğu Asya ve Doğu Avrupa’nın çoğunu fethetmiştir.

Tarihçiler Moğol baskınlarının ve istilalarının döneminin insanlık tarihindeki en ölümcül çatışmalardan biri haline geldiğine inanıyor.

Buna ek olarak, bu süre zarfında, veba Asya ve Avrupa’nın çoğuna yayıldı. Fetih sırasındaki toplam ölüm sayısının 40-70 milyon olduğu tahmin ediliyor.

2.Dünya Savaşı 85 milyon ölü

İkinci Dünya Savaşı (1939-1945) küreseldi: tüm büyük güçler de dahil olmak üzere dünya ülkelerinin büyük çoğunluğu ona katıldı. Tarihin en yaygın savaşıydı;

Mevcut olan 73 devletten 62’sinde şu ya da bu şekilde 62 devlet katıldı.   100 milyondan fazla insan doğrudan buna katıldı.

Üç kıtada ve dört okyanusta savaşıldı.

85 milyon insanın ölümüne yol açan sanayi ve insan yerleşimlerinin stratejik bombalanması da dahil olmak üzere sivillerin kitlesel ölümleri ile tarihe geçti. Sonuç olarak, II. Dünya Savaşı insanlık tarihinin en ölümcül çatışması haline geldi. Nükleer silahların kullanıldığı tek çatışma buydu.

 

 

İnsanlık Tarihinin En Acımasız Liderleri Kimlerdir?

 

Büyük Herod

Büyük Herod, İncil’de adı geçen Herod’dur. Kral olarak adlandırılan Mesih’in doğduğunu öğrendiğinde Rekabete tahmmül edemeyen Herod bu nedenleyeni doğan  bebekleri öldürmeyi emretti, ancak İsa aralarında değildi.

 

Eski tarihçi Josephus, üç oğlunun öldürülmesi, 10 eşinin en sevdiği, bir rahibin boğulması, meşru bir annenin öldürülmesi ve efsanenin söylediği gibi birçok Yahudi liderinde dahil olduğu birçok yahudinin ölümüne sebep olmuştur.

Kral Herod’un figürü o kadar tartışmalı ve dramatik ki, tarihçilerin ve arkeologların zihinlerini bu gün bile karıştırıyor.  Daha sonra hem Yahudi çağdaşları hem de Hıristiyanlar tarafından nefret edilen, acı ve tartışmalarla dolu dramatik bir hayat yaşayan bu adam, tarihte olumsuz bir iz bıraktı.

Büyük  ünvanı yaptırmış olduğu tapınaktan ve şehrin mimarisi üzerinde yaptığı çalışmalardan geliyor.

 

Neron

Neron, Jül Sezar’ın soyundan gelen son Roma yöneticisiydi. M.S. 54 yılında

henüz 17 yaşındayken başa geçti ve M.S. 64 yılına kadar hüküm sürdü. Roma

yöneticilerinin arasında onun kadar kötü anılanı azdır.

Neron’un annesi

Agrippina’ydı. Annesinin imparator olarak üvey kardeşi Britannicus’u başa

geçirmek istemesinin üzerine Neron üvey kardeşinin zehirlenmesini emredip

gücü ele geçirdi. Sonrasında M.S. 59 yılında Neron annesine de suikast

düzenletti ve böylece kendisine karşı çıkacak kimse kalmadı.

Neron’un cinsel arzuları çok büyüktü. Evli kadınları ve genç erkekleri

baştan çıkarıyordu.

Tarihçi Suetonius’un dediğine gire Neron’un en sevdiği meşgalelerden biri de

hayvan derisi giyip kazığa bağlanmış kadın ve erkeklerin mahrem bölgelerini

tahrip etmekti.

Neron’un en kötü anılan halka açık gösterisi M.S. 64 yılının 19 Temmuz’unda

gerçekleşti. O gün Roma’da altı gün yedi gece sürecek olan ve şehrin %10’unu

harabeye çevirecek bir yangın çıktı. Yüzlerce vatandaş, malını mülkünü

kurtarmak için koşuştururken ezilerek öldü. Neron’un sahne elbiseleri

içerisinde “Sack of Illium” (Truva’nın Yağmalanması) şiirini okuyarak yangını

seyrettiği söylenir. Cassius Dio, Neron’un geniş inşa planlarını

gerçekleştirebilmek için yangın emrini kendisinin verdiğini iddia eder.

Suçlamalardan kurtulmak için suçu Roma’daki Hıristiyanların üstüne atan

Neron, onları köpeklerin önüne atarak veya diri diri yakıp meşale olarak

kullanarak acımasızca cezalandırmıştır. Neron intihar edecek kadar cesur değildi ve kendisini bıçaklamasını istediği sekreteri tarafından öldürüldü.

 

Papa VI. Alexander

Tarih Vatikan Papalarının bazılarının çok kötü ve acımasız yöneticiler olduğunu gösterdi, ancak en kötüsü Alexander VI (Rodrigo Borgia) idi. Adil bir Katolik değildi, sadece hedeflerine ulaşmak için gücü kullanan laik bir Papa idi.

Aleksander ilk iş olarak on sekiz yaşındaki oğlu Cesare’yi kardinal yaptı.

Sadist bir yanı olan Cesare, suçluları hedef tahtası olarak kullanmasıyla

biliniyordu.

Gençliğinde, iffet ve bekaret yeminini bozmaktan hiç utanmadı. Birçok sevgilisi vardı. Ve onlardan biriyle, zengin Roma Vanozzi dei Cattanya, uzun yıllar boyunca iletişim halindeydi ve ondan dört çocuğu vardı, en ünlüsü – Cesare Borgia ve Lucretia – hırslı, ilkesiz, güce aç ve şehvetli genç insanlar. Bu arada, Papa güzel kızı Lucretia ile birlikte yaşadı ve söylentilere göre, oğlunun babasıydı.

Gevşek yaşam tarzını finanse etmek için seks partileri örgütledi ve zenginlerden paraya el koydu. 18 Ağustos 1503’te Papa zehir yüzünden korkunç bir acı içinde öldü.

 

İMPARATOR CALİGULA    Guy Julius Caesar

M.S. 37-41 yılları arasında Roma en gaddar hükümdarlarından birine tanık

oldu. Katliamlar ve zorbalıklar Caligula yönetiminin alamet-i farikasıydı.

M.S. 31’de Caligula büyük amcası İmparator Tiberius’un yanına gidip onunla

birlikte yaşamaya başladı. Tiberius’un Capri adasındaki konağı, adeta bir

sapkınlık ve günah yuvasıydı. Saray, imparatoru hoş tutmak için seks partileri

düzenleyen eğitimli gruplara ilham vermek adına erotik resim ve heykellerle

donatılmıştı. Tiberius aynı zamanda yenilikçi işkence yöntemlerinden de zevk

alıyordu. Öyle ki, kurbanın bol miktarda şarap içirildiği ve daha sonra tuvalet

ihtiyacını gideremeyeceği şekilde bağlandığı yöntemi kendi icat etmişti. Roma,

Tiberius’un ölümünü sevinçle karşılasa da gelen gideni aratacaktı. Tarihçi

Cassius Dio’ya göre Caligula “selefinin ahlaksızlıklarına ve kana

susamışlığına özenmekle kalmamış, çok yeni boyutlar katmıştı.”

Caligula, hükümdarlığının ilk yıllarında ılımlı bir tutum sergiliyordu ve

Roma halkı tarafından seviliyordu. Fakat bu durum uzun sürmeyecekti.

Zamanla kendisinin de araba yarışlarına katılarak, gladyatörlerle

savaşarak ve tiyatro oynayarak yer aldığı büyük ve halka açık gösterileri

saplantı haline getirdi. Caligula’nın oyunları zamanın koşullarına göre

değerlendirildiğinde bile vahşiceydi. Mahkumlar, bağıramasınlar diye

dilleri koparıldıktan sonra vahşi hayvanlara yem olarak atılıyordu.

Hayvan yemi pahalı geldiğinde de ölümcül hayvanları beslemek için

sabıkalılar kullanılıyordu. Tüm bunlar olurken Caligula, yarışmacılar da

seyirciler de güneşin altında pişsinler diye arenanın brandalarını geri

çektirirdi.

Yaptığı en büyük kötülük, muhteşem şölenlerinden birinde masum insanları kılıçla ikiye bölme  emrini verdi yüzlerce masumun katledilişini keyifle izledi.

Caligula’nın yönetimini sesli bir şekilde eleştirmekten çekinmeyen bir

senatörün de diğer senatörler tarafından parçalanması emredilmişti. Kolları,

bacakları ve bağırsakları sokaklarda sürüklendikten sonra imparatorun önüne

getirilmişti. Birkaç yıl içinde Caligula, Roma’nın geleneksel yönetici sınıfını

kendisinden tamamen soğutmayı başardığı için M.Ö. 41’deki suikastı sürpriz

olmadı. Şölenlerine katılmış bir grup göstericiye hitap ederken bıçaklanarak

öldürüldü.

 

Kral John Landless

Kral John Landless, Büyük Britanya tarihinin en kötü krallarından biri olarak kabul edilir. ilk önce topraksız ve daha sonra genellikle krallığı olmayan bir kral olduğu gerçeğiyle ünlüdür.

Şehvetli, tembel, acımasız, hain, ahlaksız olarak tanımlanır.

Düşmanları ona geldiğinde, John onları kaleye attı ve açlıktan ölmelerini izledi.

Büyük bir ordu ve donanma inşa etmek için İngiltere’ye ağır vergiler getirdi, toprakları soylulardan aldı ve onları hapse attı, Yahudiler gerekli miktar vergi ödediğinde bile onlara işkence yaptı.

Kral korkunç bir ateşten öldü.

 

İmparatoriçe Wu Zetian

 

Wu Zetian, antik tarih ve genel olarak tarihte birkaç kadın liderden biridir. Hayatı oldukça dikkat çekici. 13 yaşında imparatorun cariyesi ve sonunda imparatoriçe oldu. İmparatorun ölümünden sonra, tahtın varisi sadık Wu, Zetian olmadan yapamayacağını fark etti ve onu o zaman için bir sansasyon haline getiren haremine aldı. Biraz daha zaman geçti ve 655 yılında Gao-zong, Wu Zetian’ı karısı olarak resmen tanıdı. Bu, şimdi ana kraliçe olduğu anlamına geliyordu.

 

Wu Zetian aşağılık bir entrikacı idi. Kendi öz amcasını öldürdü. Ona karşı gitmeye cesaret eden herkes derhal ölümle tanıştı. O kadar çok insan öldürdü ki yaşamının sonuna doğru tahttan indirildi. Kendisine düşmanlarıyla uğraştığından daha iyi muamele edildi ve doğal bir ölümle ölmesine izin verildi.

 

Qin Shi Huang

MÖ 247−210 e  Qin Shihuangdi, MÖ 221’de Çin’i birleştirdi.

Qin Hanedanlığı’nın kurucusu ve ilk imparatoru oldu.

Fikirlerini kabul etmediği bilim adamlarının öldürülmesi ve “eleştirel” kitapların yakılmasıyla bilinir.

Saltanatı sırasında, Çin seddini ve askerlerin 6 binden fazla pişmiş toprak heykeline sahip büyük bir türbenin inşa edilmesini emretti.

Türbe  inşa ederken, çok sayıda insan öldü kalıntıları bir yapı malzemesi olarak hizmet etti. Türbenin gizemini korumak için türbenin üzerinde çalışan herkes idam edildi.

Yabancı askerleri ele geçirerek, onları kısırlaştırdı ve köle haline getirdi

Maximilian Robespierre

Fransız Devrimi’nin mimarı ve terör saltanatının yazarı ” Maximilian Robespierre sürekli olarak Çarın devrilmesinden ve aristokrasiye karşı isyandan bahsetti.

Genel Kurtuluş Komitesi’ne seçilen Robespierre, 17.000’i Giyotin tarafından idam edilen 300.000 sözde düşmanın öldürülmesi gibi birçok tutuklamanın damgasını vuran kanlı bir teröre sebep oldu.

Kongre Robespierre ve destekçilerini yargılamaya karar verdi. Paris Belediye binasında direniş örgütlemeye çalıştılar, ancak Sözleşmeye sadık askerler tarafından yakalandılar ve bir gün sonra idam edildi.

 

General İdi Amin

General İdi Amin, seçilmiş resmi Milton Obote’yi devirdi ve 1971’de kendisini Uganda Başkanı ilan etti.

Sekiz yıl süren, 70.000 asyalıyı sürgün eden, 300.000 sivili kesen ve sonunda ülkeyi ekonomik yıkıma sürükleyen bir ülkede şiddetli bir rejim başlattı.

1979’da devrildi, ancak suçlamalara asla cevap vermedi. Idi Amin, 16 Ağustos 2003’te Suudi Arabistan’da 75 yaşında öldü.

Timur

1336 doğumlu Timur, birçoğu Timurlenk  olarak bilinir, Orta Doğu’da Asya’nın tiran ve kana susamış bir fatihi oldu. Rusya’nın bazı köşelerini fethedebildi ve hatta Moskova’yı işgal etti, İran’dan birkaç bin kilometre uzakta bulunan bir isyan başlattı. Bütün bunları yaptı, şehirleri yok etti, halkı yok etti ve cesetlerinden kuleler inşa etti. Hindistan veya Bağdat’ta, nerede olursa olsun, her şeye kanlı katliam, yıkım ve binlerce insan eşlik etti.

1370’te Çağatay Hanlığı’nın batısını kontrol altına alan askeri bir lider olarak kendini gösterdi. 1370’ten itibaren düzenlediği seferlerle bugünkü Orta Asya, Rusya, İran, Hindistan, Afganistan, Azerbaycan, Gürcistan, Ermenistan, Irak ve Suriye’yi kapsayan toprakları ele geçirerek 1402’de yapılan Ankara Savaşı’nda Osmanlı padişahı Yıldırım Bayezid’i mağlup edip esir alarak Anadolu’ya hakim oldu.

 Justin Marozzi şöyle yazdı (Tamerlane, Varşova, 2006): “1383’te, İsfisor’un 2.000 sakini kulelerin duvarlarında canlı olarak duvarlara çevrildi. Dört yıl sonra İran’ın kutsal şehri İsfahan’da 70.000 kişi öldürüldü. Bağdat’ın ele geçirilmesi 90.000 vatandaşın hayatına mal oldu; Tuğla gibi başlarından 120 kule inşa edildi. Şam ve Halep’te (Halep) inanılmaz zulüm sahneleri yaşandı Müslümanların trajik kaderiyle karşılaştırıldığında, o zaman, İslam kılıcının tam gücünü hissetmesi gereken Hıristiyanlar, Yahudiler ve Hintliler kendilerini şanslı olarak nitelendirebilirdi. Timur’un öfkesi, zaman zaman, sanki dengelemek istiyormuş gibi, zaman zaman inananların katliamı üzerine düştü. 1398’de Delhide Timur, çoğu Kızılderili olmak üzere 100.000 esirin infaz edilmesini emretti.

 

 

Cengiz Han

Cengiz 1206’da Orta Asya’daki göçebe kavimlerin imparatoru, bir başka

deyişle hanı oldu. Bozkırlardan aşağı doğru salınan dizi dizi atlısıyla Moğol

birlikleri dünyanın en korkunç ordusuydu. Moğol İmparatorluğu Çin’den

Rusya’ya ve Orta Asya’yla Ortadoğu’nun içlerine kadar genişleyerek en geniş

sınırlarına ulaşacak, dünyanın görebileceği en büyük imparatorluklar arasında

yerini alacaktı.

Dünya tarihinin en büyük askeri liderlerinden biri olarak kabul edilen Cengiz Han, hükümdarlığı döneminde 1206-1227 arasında Kuzey Çin’deki Batı Xia ve Jin Hanedanı, Türkistan’daki Kara Hıtay, Maveraünnehir, Harezm, Horasan ve İran’daki Harzemşahlar ile Kafkasya’da Gürcüler, Deşt-i Kıpçak’taki Rus Knezlikleri ve Kıpçaklar ile İdil Bulgarları üzerine gerçekleştirilen seferler sonucunda Pasifik Okyanusu’ndan Hazar Denizi’ne ve Karadeniz’in kuzeyine kadar uzanan bir imparatorluk kurdu.

Dehşetin Efendisi

Cengiz Han, fetihlerinde başarıya ulaşan acımasız bir Moğol komutanıydı. Tarihteki en büyük imparatorluklardan birine hükmetti. Ancak, elbette, bunun için çok yüksek bir bedel ödedi. 40 000 000 insanın ölümünden sorumluydu. Savaşları dünya nüfusunu% 12 azalttı…

Impaler Vlad – Kont Drakula –  Kazıklı Voyvoda

1456’da prens olduğunda Vlad’ın önemli sorunlarından biri, Eflak’ın önde

gelen soylu ailelerinden olan boyarların artan gücüydü. Bu problemine bulduğu

çözümse çok vahşiceydi. Boyarlar ve ailelerine ziyafet verdikten sonra

yüzlerce Boyarlı yakalanıp saray bahçesinde kazığa oturtuldu. Hayatta

kalanlarsa zincire vurulup Vlad’ın saraylarından birinin inşaatında

Vlad, en büyük zalimliğini komşu topraklara yerleşmiş olan Saksonlara

sakladı. Sık sık yerleşim alanlarına baskınlar düzenleyip köyleri büsbütün

yakıp halkı katlediyordu. Bazıları kazığa geçirilirken diğerleri bellerine kadar

gömüldükten sonra vuruluyordu. Kimseye merhamet gösterilmiyordu. O

zamana ait tarihî bir belgeye göre “hiçbir ayrım yapılmadan yaşlı-genç, kadınerkek

her kim varsa kazığa oturtuluyordu”. Annelerin göğüsleri kesilip

bebeklerinin kafası oluşan yaraya bastırılıyordu. Diğerleri de diri diri

yakılıyor ya da “salatalık gibi doğranıyordu”. Vlad ayrıca çocukları kızartıp

“annelerini çocuklarını yemeye zorluyordu”.

Ayrıca, Türk büyükelçilerinin başına şapka çıkarmayı reddettikleri şapkalar çivilenmişti.

 

Korkunç İvan

Büyük Ivan’ın torunu olan korkunç Ivan, Rus birliğini sağladı ancak saltanatı sırasında birçok reform ve terör uygulamaları  yüzünden bu korkunç takma adını aldı.

1533’te henüz üç yaşındayken Moskova knezi oldu. Kendisi başka işlerle meşgulken annesi Elena Glinskaya’nın kral naibi olarak hareket etmesinden gayet memnundu. Söylenenlere göre nasıl parçalandıklarını görmek için yüksek kulelerden aşağı hayvan atmaktan zevk alıyordu.

 

1569’da Litvanyalılar, Ruslara ait bölgelere baskın yapmaya başladı.

Novgorod şehrindeki soyluların hainlik yapıp Litvanya’ya sığınacaklarını

düşünen İvan onların köklerini kazımaya kararlıydı. 1570’te bölgeye bir ordu

yolladı. Ordu ilk olarak Tver kentinin çevresini yakıp yıkarak 36.000 kişinin

ölümüne sebep oldu. Yakllaşık 80 000  insan da açlık ve hastalıktan hayatını

kaybetti.

Novgorod’da İvan’ın adamları yüzlerce soylu ve sıradan 2 000 vatandaşı

katletti.

1581’de İvan, oğlu çareviç İvan’la kavgaya tutuştu. Babası, oğlunun hamile

karısını üstünde açık saçık kıyafetlerle sarayda dolanırken görmüş ve kadını

dövmüş ve çocuğu düşürmesine sebep olmuştu. Öfkelenen genç İvan babasıyla yüzleşmeye gidince tartışmaları iyice alevlenmiş ve söylenenlere göre çar oğlunun kafasına kraliyet asasıyla vurarak öldürmüştü. 1584’te Korkunç İvan felç nedeniyle ölünce yerine çar olarak hasta, muhtemelen zihinsel engelli ve çocuğu olmayan oğlu Feodor geçti. Feodor 1598’de öldükten sonra Rusya,

“Karışıklık Dönemi” olarak adlandırılan açlık ve kargaşa içinde geçen on

yıllık bir sürece girdi.

Atilla

 

Volga’dan Ren’e uzanan bir güç yaratan efsanevi Hun hükümdarı Attila.

Attila, altınları çok takdir eden büyük bir Hunlar lideridir. Tüm baskınlarına soygun, yıkım ve tecavüz eşlik etti.

 

Attila, sadece 20 yıl içinde çokuluslu  devasa bir imparatorluk yaratmayı başaran Hunların büyük efendisidir. Roma İmparatorluğu, Galia ve Kuzey İtalya topraklarını harap eden kanlı işgalleriyle  tarihe geçti.

Mutlak güç isteyen kardeşi Bled’i öldürdü. Ordusunun büyük istilalarından biri Naisus şehridir. O kadar korkunçtu ki, yıllar boyunca cesetler Tuna nehrinin akışını engelledi.

ilk başta Attila  Romalılara yılda 700 pound altın ödemek zorunda kaldığı bir barış anlaşması imzalayarak Doğu Roma İmparatorluğu ile “dostça” anlaşmayı tercih ettiler. Ancak Attila bu barış anlaşmasını ihlal etti ve Tuna Nehri’ni geçerek Doğu Roma İmparatorluğu’na bir dizi saldırı başlattı.

Attila her yerde Doğu Roma İmparatorluğu topraklarında yıkım ekledi ve ona öyle bir zarar verdi ki, İmparator Theodosius II, Attila’ya yılda 2,100 pound altın ödediği Hunlar ile bir barış antlaşması imzalamak zorunda kaldı.
Bundan sonra, güçlü Hun dikkatini batıya, Fransa’ya çevirdi. Yarım milyonluk bir ordu topladı ve Galya’yı (şimdi Fransa) işgal etti.

Ancak burada yenilmez görünüyordu, Attila, barbarların işgaline dayanmak için ordularını Visigoths ile birleştiren Batı Roma İmparatorluğu Aetius’un komutanı tarafından 451 yılında Chalon Savaşı’nda yenildi.

452’de Attila, yenilgiden kurtuldu, kuzey İtalya’yı işgal etti ve III. Valentinianus’u Roma’ya kaçmaya zorladı.

Atilla kuzey İtalya’daki birçok şehri yok ettikten sonra, Papa Leo Atillanın önünde diz çöktü ve onu Romaya saldırmaması konusunda ikna etti.

Atilla yeni eşiyle girdiği gerdek gecesinde   burun kanamasından boğularak öldü.

 

Kim Jong-il

Kim Jong Il, Joseph Stalin ile birlikte en “başarılı” diktatörlerden biridir.

1994’te iktidara geldiğinde, açlık çeken nüfusu olan fakir bir Kuzey Kore’ye sahip oldu. Halkına yardım etmek yerine, tüm parasını dünyanın en büyük beşinci askeri üssünün inşasına harcadı ve o zaman milyonlarca insan açlıktan ölüyordu.

ABD’yi nükleer gelişimini vermeyerek kandırdı. Ona göre, benzersiz bir nükleer silah yarattı ve Güney Kore’yi tehditlerle terörize etti. Kim Jong Il, birçok Güney Koreli yetkilinin ve sivillerin öldürüldüğü Amerika’nın Vietnam’ı bombalamasını destekledi.

 

Vladimir Ilyich Lenin

Lenin, monarşinin devrilmesi ve Rusya’nın totaliter bir devlete dönüşümü ideolojisine bağlı olan devrimci Sovyet Rusya’nın ilk lideriydi. Sınıfı sosyal gruplara karşı bir dizi cezalandırıcı önlem olan Kızıl Terörü tüm dünyada biliniyor. Sosyal gruplar arasında Bolşevik hükümetine karşı çıkan birçok bastırılmış köylü, sanayi işçisi, rahip vardı. Terörün ilk aylarında 15.000 kişi öldü, birçok rahip ve keşiş çarmıha gerildi.

 

Leopold II

 

1. Léopold 1865 yılında Belçika kralı oldu, fakat Orta Afrika’daki Kongo

üzerindeki gaddar hakimiyeti yüzünden kötü bir şöhreti vardır.

Yardımsever işler yapacağını söyleyerek 1876’den beri bölgeyi sık sık ziyaret ediyordu.

 

Fakat bölge değerli fildişi, mineraller ve kauçuk bakımından zengindi ve

yardımseverlik Léopold’un ticaret hırsını örtmek için kullandığı bir bahaneydi.

 

1855’te Léopold’un hakimiyeti altında bir bölge olan Kongo Bağımsız

Devleti’ni kurdu.

Bölgede yaşayanlar Léopold’un özel ordusu tarafından sert bir şekilde denetleniyor ve nerdeyse köle muamelesi görüyorlardı. Disiplini

sağlamak için chicotte olarak adlandırılan, güneşte kurutulmuş, ham suaygırı

derisinin sivri uçlu ve sarmalanmış bir kordon şekline sokulmasıyla yapılan

kırbaçlar kullanılıyordu. Köylerde kadınlar rehin tutulurken erkekler kauçuk

toplamaya zorlanıyordu. Her erkek başına iki haftada bir 4-5 kilo kauçuk

toplanması zorunluydu. Eğer köyler buna boyun eğmiyorsa halk katlediliyordu.

Léopold hakimiyet alanından kazanç sağlamak konusunda o kadar hırslıydı

ki harcanan her merminin geçerli bir nedeni olmalıydı. Harcamanın gerekli

olduğunu kanıtlamak için vurulan her kişinin sağ eli kesilip tütsülendikten

sonra Léopold’un vekillerine gösteriliyordu. Léopold, Kongo’nun 20

milyonluk nüfusunun yarı yarıya düşmesi pahasına kendisine büyük bir servet

kazandırmıştı.

Kral Leopold II 75 yaşında öldü.

İngiltere Kraliçesi Mary I    Bloody Mary

Kötü şöhretli Kral Henry VIII ve Aragon Catherine’in tek çocuğu olan Mary, 1553’te İngiltere Kraliçesi oldu, Katolikliği ana din haline getirdi ve İspanya Kralı II. Philip ile evlendi. Tahta geçtiğinde İngiltere hala Protestanlığın etkisi altındaydı. Kraliçe katı kurallar uygulayarak protestanları idam ettirdi hatta canlı canlı yaktırdı Protestanları idam ettirmesinden dolayı Kanlı Mary olarak anılır.

 

Thomas de Torquemada (Büyük Engizisyon Mahkemesi)

Kural dönemi: 1483-1498 Torquemada-İspanya’nın ilk büyük Engizisyonu.

Bazı şehirlerde mahkemeler kurdu, 28 maddelerini diğer sorgulayıcılar için bir rehber haline getirdi ve itirafları çıkarmak için işkence kullanımına izin verdi.

Bazı kaynaklara göre, Kral Ferdinand ve Kraliçe Isabella’nın İspanyol Yahudileri sürgün veya vaftiz arasında seçim yapmaya mecbur bırakması için çağrıda bulundu ve sonuç olarak birçoğu ülkeyi terk etti.

Tarihçiler torquemada tehlikede yakılan yaklaşık 2.000 kişinin ölümünden sorumlu olduğunu tahmi ediyor.

İlginç bir şekilde, bazı kaynaklara göre, Torquemada kendisi bir Yahudi ailesinden geldi.

 Elizabeth Bathory

Bu Macar kontes, «kanlı kontes»takma adını aldığı tarihteki en fazla sayıda kadını öldürdüğü için bilinir. Elizabeth Bathori gençliğini korumak için bakirelerin kanından banyo yapıyordu. Zamanın mahkeme kayıtlarına göre, Elizabeth ve onun suç ortaklarından birkaçı genç kızları zulümlerini işledikleri inine çekti: dayak, yanma, yüzlerden et ısırma, cinsel saldırı, donma ve açlıktan ölme gibi akıl almaz işkencelerle genç kızları öldürdüler.

Pol Kap

Paul Pot – Khmer Rouge hareketinin lideri, Hitler ile eşitti. Kamboçya’daki saltanatı sırasında ve bu dört yıldan az bir sürede 3.500.000’den fazla insan öldürüldü. Onun politikası şöyleydi: mutlu bir hayata giden yol, modern Batı değerlerinin reddedilmesi, enfekte edici bir enfeksiyonu olan şehirlerin yok edilmesi ve sakinlerinin yeniden eğitilmesiyle yatıyor. Bu ideoloji, toplama kamplarının oluşturulması, bölgelerdeki yerel nüfusun tahrip edilmesi ve gerçek tahliyeleri için temel oluşturdu.

 

Mao Zedong

Komünist Parti Merkez Komitesi başkanı Mao Zedong, SSCB ordusunun yardımıyla Çin’i ele geçirdi, ÇHC’yi kurdu ve ölene kadar lideri oldu. Şiddet ve terörle toprak sahiplerinden büyük arazi parsellerinin alınmasına eşlik ettiği birçok toprak reformu gerçekleştirdi. Eleştienler her zaman yoluna çıktı, ama hızla muhalefetin üzerine çöktü. Onun sözde “Büyük Sıçrama” 1959’dan 1961’e kadar nüfusun kıtlığına yol açtı ve 40 milyon insan öldü.

 

İmparator Hirohito

İmparator Hirohito, Japon tarihinin en kanlı yöneticilerinden biriydi. İnsanlığa karşı en önemli suçu, binlerce insanın öldürüldüğü ve tecavüz edildiği İkinci Çin-Japon Savaşı sırasında Nanjing’deki katliamdır.

Orada, imparator birlikleri 300.000’den fazla insanı öldürüldü ve insanlar üzerinde korkunç deneyler yaptı. İmparator, gücüne rağmen, ordusunun kanlı kanunsuzluğunu asla durdurmadı.

 

Benito Mussolini

1922-1943 Mussolini, İtalya Ulusal Faşist Partisi’nin kurucularından biriydi.

Parti, Birinci Dünya Savaşı gazileri arasında popülerdi, daha sonra onlardan üyeleri “siyah gömlek” olarak adlandırılan askeri birimler kuruldu.

Mussolini, demokratik kurumları terk etti, İçişleri, Dışişleri, Savunma Bakanlığı’nın kişisel kontrolünü ele geçirdi ve 1925 yılına kadar kendini İtalya’nın lideri Duce ilan etti.

Mussolini’nin hayali Roma İmparatorluğu’nun yeniden canlanmasıydı. Buna ilk adımlar II. Dünya Savaşı başlamadan önce atılmıştı. 1935’te İtalyanlar ve Fransızlar Kuzey Afrika’daki nüfuz bölgelerini bölmeyi kabul ettiler ve 1936’da İtalyan birlikleri Etiyopya’yı işgal etti. Etiyopya, Eritre ve Somali kısa süre sonra İtalyan Doğu Afrika adlı bir kolonide birleşti. 1939 baharında İtalya Arnavutluk’u işgal etti.

Bir suikast girişiminde hayatta kalan diktatör bir keresinde şöyle demiştir: “Gidersem beni takip et. Geri çekilirsem öldür beni. Ölürsem intikamını al. ”

1936’da Mussolini, Adolf Hitler ile ittifak kurdu ve ırkçı bir politika izlemeye başladı. Nisan 1945’te, zaten güçten düşmüş  olan diktatör, İsviçre’ye kaçmaya çalışırken partizanlar tarafından vurularak öldürüldü.

Horlogiin Choibalsan

Stalin ile birkaç görüşmeden sonra Choibalsan, Sovyet liderinin politikalarını ve yöntemlerini benimsedi ve Moğolistan’da uyguladı. Bir diktatörlük yarattı ve muhalefeti ezdi, on binlerce insanı yok etti. 1930’ların sonlarında, partinin, hükümetin, çeşitli kamu kuruluşlarının, ordu görevlilerinin, aydınların ve vasıflı işçilerin önde gelen temsilcilerini tutuklamaya ve öldürmeye başladı.

30 000- 35000 kişinin öldürüldüğü   tahmin ediliyor.
Francisco Franco

1938-1975 Nazi Almanyası ve faşist İtalya’nın yardımıyla General Franco, İkinci İspanya Cumhuriyeti’nin demokratik olarak seçilmiş liderini yendi.

Birçok cumhuriyetçi figür ülkeden kaçtı, geri kalanlar askeri mahkemeye tabi tutuldu.

Katoliklik resmi din oldu.

Katalan ve Bask dilleri yasaklandı, gizli bir polis kuruldu.

Augusto Pinochet

1973-1990 Pinochet, ABD hükümetinin desteğiyle Başkan Salvador Allende’nin sosyalist hükümetini deviren 1973 askeri darbesinde iktidara geldi.

Yüzlerce vatandaş, hükümdarlığı sırasında Şili’de iz bırakmadan “kayboldu”, yaklaşık 35 bin kişiye işkence yapıldı.

Pinochet defalarca insan haklarını ihlal etmekle suçlanıyor.
Joseph Stalin

Tarihte tartışmalı bir başka isim de Joseph Stalin. Saltanatı sırasında tüm büyük arazi parselleri kontrolündeydi. Arsalarını bırakmayı reddeden milyonlarca çiftçi basitçe öldürüldü ve bu da Rusya genelinde büyük bir kıtlığa yol açtı. Totaliter rejim döneminde, gizli polis gelişti ve vatandaşları birbirlerini gözetlemeye çağırdı. Bu politikanın bir sonucu olarak, milyonlarca insan öldürülmüş veya Gulag’a gönderilmiştir (Çalışma Kampları). Acımasız zalim yönetiminin bir sonucu olarak, 20 milyondan fazla insan öldürüldü.

 

 Henry Himmler

SS’nin lideri, Alman siyasetinin başkanı ve Gestapo, 10 milyon insanın öldürülmesini bizzat koordine etti. Savaş sona erdiğinde, meslektaşları bile onunla hiçbir şey yapmak istemedi.

Adolf Hitler

Hitler, insanlık tarihinin en ünlü, kötü ve yıkıcı lideridir.

Öfke ve nefret dolu konuşması, Avrupa ve Afrika ülkelerini anlamsız işgali, milyonlarca Yahudi soykırımı, öldürülmesi ve eziyet edilmesi, toplama kamplarındaki insanların tecavüz ve infazının yanı sıra sayısız diğer bilinen ve bilinmeyen zulüm, Hitler’i tüm zamanların en acımasız hükümdarı yapıyor .

Genel olarak, tarihçiler Nazi rejiminin 11 000 000 ‘dan fazla insanı öldürdüğünü düşünüyor…

Barok Sanatı  Nedir?

Güzel sanatlarda, Barok terimi (Portekizce ‘barok’ anlamına gelen, ‘düzensiz inci veya taş’ anlamına gelir), Roma’dan kaynaklanan ve 1590-1720 döneminde çiçek açan ve resmi kucaklayan oldukça karmaşık bir deyim tanımlar. heykelin yanı sıra mimarlık. Rönesans idealizminden ve Maniyerizmin biraz ‘zorlanmış’ doğasından sonra, Barok sanatı her şeyden önce çağın dini gerginliklerini – özellikle Katolik Kilisesi’nin arzusunu yansıtıyordu. Roma’da (Trent Konseyi, 1545-63’te belirtildiği gibi) Protestan Reformunun ardından kendini yeniden kurmak için. Böylece neredeyse dönemin Katolik Karşı Reform Sanatı ile eş anlamlıdır.

 

Avrupa’daki birçok Katolik İmparatoru ve hükümdarının Katolik Kilisesi’nin başarısında önemli bir payı vardı, bu nedenle İspanya, Fransa ve başka yerlerdeki Kraliyet Mahkemeleri tarafından çok sayıda mimari tasarım, resim ve heykel, Katolik’in genel kampanyasına paralel olarak görevlendirildi. Vatikan tarafından takip edilen Hıristiyan sanatı – kendi ilahi ihtişamlarını yüceltmek ve süreçte siyasi konumlarını güçlendirmek için kullandı.

Karşılaştırıldığında, Hollanda gibi Protestan bölgelerindeki Barok sanatı çok daha az dini içeriğe sahipti ve bunun yerine esas olarak tüccar ve orta sınıfların artan isteklerine hitap etmek için tasarlandı.

Diğer birçok üslup isimleri gibi “Barak” da ilk defa eleştirel

bir karalama olarak kullanılmıştır.

Barok, özenle ve lüksle, ayrıntılı ve dokunaklı özellikleri, dekoratif karmaşıklığı ile göze çarpar.

Canlandırıcı idealleri kıran varoluşsal krizi ile gergin bir 16. yüzyıldan sonra insanın dünya görüşü değişti. Reform dini temelleri sarstı, Karşı Reform korkuttu ve Kopernik’in öğretileri eski anlaşılabilir kozmosu yok etti ve dünya sisteminin merkezinden Dünya’nın bir kum tanesi haline geldiği yeni bir dönem açtı.

Evren çok büyük ve anlaşılmaz, dünya güçlü unsurların egemen olduğu bir yer.

Karşı Reform döneminde Katolikliğin zaferi ve daha sonra Avrupa’da mutlakiyetçiliğin kurulması sanatta ihtişamın, lüksün ve ciddiyetin güçlenmesine katkıda bulundu .

Monarşi, aristokrasi ve kilise ile yakından ilişkili olan Barok sanat, güçlerini yüceltmek ve yaymak için çağrıldı. Aynı zamanda, dünyanın birliği, sonsuzluğu ve çeşitliliği, dramatik karmaşıklığı ve sonsuz değişkenliği, çevreye, insan çevresine, doğal unsurlara olan ilgisi hakkında yeni fikirleri yansıttı.

İnsan artık Evrenin merkezi olarak değil, çevrenin döngüsünde ve çatışmalarında yer alan karmaşık deneyimler dünyasına sahip çok yönlü bir kişilik olarak ortaya çıkıyor.

Bu arada, barok esas olarak Katolik ülkeler için bir fenomen özelliğidir. Sert Protestanlığa yabancıdır. Bu yüzden Hollandalı barok özgünlüğü, daha katı ve gerçekçilik için çalışıyor. Flanders ve Holland’ın tablolarındaki farklılıklar , ülkenin Katolik ve Protestan’a bölünmesinin sonucunu açıkça gösteriyor.

Barok dönemindeki resimlerdeki palet de değişiyor: ustalar yoğun renk çözümlerini seçiyor, kontrastlarla aktif olarak çalışıyor, ışık ve gölge ile karşılaşıyor .

Kompozisyonlar dinamik, yoğun ve bazen asimetrik, kararsız ve hatta kaotik hale geliyor.

Ve Barok dönemin bir işareti daha: usta ressamlar, gerçekçilik, duyguların aktarılması ve fikrin uygulanması için gerekirse çirkin ve çirkini tasvir etmekten korkmuyorlar .

Birçok ressamın tutkusu ve ihtirası, duygusallıkta bir çıkış yolu bulur. Örneğin, Rubens bedensel neşe ile egemen olur. Bu yaklaşım, varlığın trajik karmaşıklığını yenerek yaşam susuzluğunu yansıtıyordu.

XVII.Yüzyılda İtalya ekonomik ve politik gücü kaybetti. Kendi topraklarında yabancıları, İspanyolları ve Fransızları ağırlamaya başladı. Ancak bitkin İtalya konumunun yüksekliğini kaybetmedi – hala Avrupa’nın kültür merkezi olmaya devam ediyordu.

Kilisenin herkesin güçlerini ve zenginliklerini gördüğünü bilmeleri gerekiyordu, ancak yeni binalar için para olmadığı için, güç ve zenginlik yanılsaması yaratmak için sanata döndüler.

Barok, kontrast, gerginlik, görüntülerin dinamizmi, büyüklük ve ihtişam arzusu, gerçeklik ve yanılsamayı birleştirmek ile karakterizedir.

Resimdeki Barok tarzı, kompozisyonların dinamizmi, “düzlük” ve formların ihtişamı, aristokrasi ve olağanüstü araziler ile karakterizedir. Barok’un en karakteristik özellikleri gösterişli çiçekli ve dinamizmdir. Çarpıcı bir örnek, Rubens ve Caravaggio’nun , insanların ve olayların imajındaki duygu ve natüralizm ayaklanmalarıyla çalışmasıdır.

Caravaggio, XVI yüzyılın sonunda yaratılan İtalyan sanatçılar arasında en önemli usta olarak kabul edilir. Resimde yeni stil. Dini konularda yapılmış resimleri, geç antik çağ ve Yeni Çağ arasında bir kontrast yaratarak çağdaş yaşamın gerçekçi sahnelerine benzemektedir.

İtalyan Barok resminde farklı türler gelişti, ancak bunlar çoğunlukla mitolojik bir tür olan alegorilerdi. Pietro da Cortona, Andrea del Pozzo, Tiepolo , Carracci kardeşler (Agostino ve Lodovico) bu yönde başarılı oldular . Venedik okulu, Veduta türünün veya şehir manzarasının büyük popülerlik kazandığı ünlü oldu. Bu tür eserlerin en ünlü yazarı sanatçı Canaletto’dur .

Rubens tuvalinde doğal ve doğaüstü, gerçeklik ve fantezi, öğrenme ve maneviyatı birleştirdi. Flaman Barok’un bir başka ustası olan Rubens’e ek olarak, Van Dyck uluslararası tanınırlık kazandı . Rubens’in yaratıcılığı ile yeni bir stil Hollanda’ya geldi ve Frans Hals ve Jan Vermeer tarafından alındı . İspanya’da Diego Velazquez, Caravaggio ve Fransa – Nikola Poussin, Rusya – Ivan Nikitin ve Alexei Antropov tarzında çalıştı.

Barok sanatçılar, sürekli değişen yaşam dinamiklerinde formun mekânsal yorumu için yeni teknikler keşfettiler, yaşamdaki konumlarını aktive ettiler. Yaşamın, şehvetli-bedensel varlık sevinci, trajik çatışmalarda birliği, Barok sanattaki güzelliğin temelidir. Görüntülerin idealleştirilmesi hızlı dinamizm, gerçeklik – fantezi ve dini şefkat ile – vurgulanmış duygusallık ile birleştirilir.

Rusya’da barok gelişimi XVIII yüzyılın ilk yarısından sonra görülür. Rus Barok sanatı, Katolik ülkelerin yüceltilmesi ve mistisizminden arınmıştı ve devletin ve halkın başarılarında gurur duygusu gibi bir dizi ulusal özelliğe sahipti. Barok mimaride, St.Petersburg, Peterhof, Tsarskoye Selo’nun şehir ve malikanesi topluluklarında muhteşem bir ölçeğe ulaştı. Güzel sanatlarda, ortaçağ dini bağlarından kurtulmuş, laik sosyal konulara, bir insan aktivist imajına dönüştü. Her yerde Barok, Rokoko tarzının zarif hafifliğine evrilir, onunla birlikte yaşar ve onunla iç içe geçer ve 1760’lardan beri. klasikliğin yerini aldı.

Barok Mimarisinin Özellikleri

Ciddi, karmaşık, zengin bir şekilde dekore edilmiş stil, şehir sarayları, konutlar, manastırların yapımında kullanılmıştır. Mahkeme mimarlarının mimari kararları tek bir fikre tabidir: sürpriz ve zevk almak.

Barok’un ana özelliği, düzlemlerin ve hacimlerin kavisli olduğu ve birbirlerine aktığı, elips ve dikdörtgenlerin planlarda baskın olduğu kavisli bir alanın yaratılmasıdır.

Cephelerin tasarımında, kaplama yaygın olarak kullanılır, duvarın bir kısmı biraz öne çıkarıldığında veya tam tersi, tüm elemanlarla birlikte gömülür. Mekansal yanılsama etkisi ile dışbükey ve içbükey bölümlerin değişimini ortaya çıkarır. Her türlü cumbalı pencereler, kuleler ve balkonlar cephe kompozisyonunu daha da etkileyici hale getirir.

 

Barok binaların ayırt edici bir özelliği, eski düzen sistemindeki orantıların bilinçli bir ihlalidir.

Düzenin parçaları (taban, entablature, sermaye) gerilir, üst üste bindirilir, bükülür; önceden uyumlu bir yapı (bir kişi ile orantılı), kitlesellik ve yırtık ritim kazanır.

Dış ve iç dekor

Duvarlar neredeyse sıva, resim, oyma paneller, heykeller, sütunlar, aynalar altında kaybolur. Devasalık arzusu ağır mobilyalar, büyük dolaplar, merdivenlerde kendini gösterir. Kısaca barok hakkında konuşursak, bu bir aşırılık tarzıdır. Aydınlatılmış ve gölgeli alanların, özelleştirilebilir yan aydınlatmanın değişmesi nedeniyle, ustalar alanı genişletmek için optik efektler yarattı. Altın, mavi, pembe renkler ciddi atmosferi ayarlar.

Barok tarzı tanımımız, bitişik bölge ile binaların birliğine vurgu yapılmadan eksik olacaktır: şehir meydanı, park, bahçe. Bu ilerici bir trenddi, binalar manzara ile bir bütün olarak algılanmaya başladı: şu andan itibaren çeşmeler, heykel kompozisyonları, kırık yollar ve çimler saray topluluklarının tam bir parçası.

Barok cepheler aktif olarak sütunlar, büyük geniş kabartma, kiriş tipi alınlıklarla süslenmiştir.

Süslü süs plakaları mutlaka bir kilit taşıyla donatılmıştır. Pencereler oval, yarım küre, dikdörtgen açıklıklar şeklinde yapılır. Kiriş tavanları, korkulukları ve çatı kemerlerini destekleyen sütunlar yerine karyatid ve atlant heykelleri monte edilmiştir.

Geleneksel barok süslemeler arasında arabeskler, çelenkler, kabuklar, rötuşlar, çiçek vazolar, bereket sepetleri, müzik aletleri yer alır.

Her ayrıntı cömertçe çerçevelenir. Tarihsel olarak yakın Barok, Rokoko ve Klasisizm tarzlarının bir kombinasyonunda, eski, aşırı dekor sevgisiyle öne çıkıyor. Rokoko daha sonra bu özelliği alır ve zarafet ve arıtmaya daha fazla vurgu yapar.

Mimari barok özelliklerinden biri, cephe tasarımında maskaronların aktif kullanımıdır (tam yüz bulunan bir insan yüzü veya hayvan yüzü şeklinde bir maske).

Ön kapı, pencere açıklıkları, kemerler üzerine yerleştirilmiş taş ve alçıdan yapılmıştır. Her maskenin kendine has bir karakteri vardır: sakin, harika, komik. Tematik mascaronlar kurumun profiline göre seçildi: yargılama için adalet tanrıçası, aslan başları, dramatik karakterler için tiyatro, kilise melekleri ve çocuklar için resimler asıldı.

Dünya sanat tarihinin ana dönemleri

PRİMİTİF TOPLUM
M.Ö. 40 bin yıl	Paleolitik (Antik Taş Devri). Sanatın ortaya çıkışı
M.Ö. 25 bin yıl	Paleolitik. Mağaraların duvarlarındaki ilk görüntüler. Paleolitik “Venüs”.
C. 12 bin yıl	Paleolitik. Duvar resimleri ve petroglifler La Madeleine, Altamira, Von de Gomme.
M.Ö. 5-4 bin yıl	Neolitik (Yeni Taş Devri). Resimler ve petroglifler Onega Gölü ve Beyaz Deniz kayalıkları üzerinde.
ANTİK DOĞU
MÖ 5-4 bin yıl e.	Mısır’da Erken Krallık sanatı. Devletlerin oluşumundan önce Sanat Mezopotamyası
MÖ 28-26 yüzyıl	Mısır’da Eski Krallık Sanatı. Saqqara ve Giza’daki Piramitler: Cheops, Chefren Mikkerin. Mezopotamya’da Erken Hanedan dönemi, Sümer sanatı.
M.Ö. 24. yüzyıl	Akkad Sanatı
MÖ 22. yüzyıl	Geç Sümer dönemi sanatı. Gudea heykeli.
MÖ 21. yüzyıl	Mısır Orta Krallığı Sanatı. Nomar mezarları, kralların görüntüleri, Senusert büstü, Sfenks.
MÖ 19. yüzyıl	Eski Babil dönemi sanatı. Stella Hammurabi Hitit Sanatı.
MÖ 16-14 yüzyıl	Mısır’da Yeni Krallık Sanatı. Amarna sanatı. Karnak ve Luksor tapınak kompleksleri. Akhenaten ve Nefertiti görüntüleri. Tutankamon Türbesi.
MÖ 13-11. Yüzyıl	Erken İran sanatı. Mısır’da geç kalma sanatı. Ramseslerin Hanedanı. Abydos’taki Set Tapınağı, Abu Simbel’deki tapınak.
MÖ 9-7 yüzyıl	Yeni Asur krallığı sanatı. Sargon II, Ashshurnatserpala sarayları, asma bahçeleri, Marduk-Etemenanka zigguratları
MÖ 6-5 yüzyıl	. Urartu sanatı. Yeni Babil krallığı. Kapı İştar.
ANTİK
MÖ 30-13 yüzyıl	Ege sanatı. Girit Miken sanatı. Knossos, Mycenae aslan kapısı, Atreus mezarı Sarayı.
M.Ö. 11. yüzyıl	Homer Yunanistan
MÖ 8-7 yüzyıl	Etrüsk sanatı. Tarquinia’daki Mezarlar
MÖ 7-6 yüzyıl	Yunan Arkaik. Korint Apollon Tapınağı, Cleobis ve Beaton heykelleri, Kuros ve ağaç kabuğu.
MÖ 5-4 yüzyıl	Yunan klasikleri. Atina Akropolisi, Phidias, Miron, Polyclet heykelleri. Halikarnas Mozolesi.
MÖ 3-2 yüzyıl	Helenistik Yunanistan. Praxiteles, Semadirek Nick, Bergama Zeus Sunağı heykelleri. Roma Cumhuriyeti sanatı. Pantheon.
MÖ 1-4 yüzyıl	Roma İmparatorluğu’nun sanatı. Pompeii duvar resimleri. Augustus, Sezar, Kolezyum, Roma hamamları, Maxentius Bazilikası heykelleri.
Ortaçağ ve Rönesans
M.S. 1-5. Yüzyıl	Erken Hıristiyan sanatı. Catacomb boyama – Santa Constanta Türbesi, Roma, Santa Maria Maggiore Bazilikası mozaik, Rivne Vaftizhane.
313 g	Hıristiyanlığın resmi olarak tanınması
MS .6-7 yüzyıl	Bizans’ta Justinian dönemi. Konstantinopolis, Rivne San Vitale St. Sophia Kilisesi. Avrupa’da barbar krallıkların çağı, Theodoric Türbesi, Echternach İncil’i
MS 8-9 yüzyıl	Bizans’ta ikonoklazma dönemi. Laik sanatın rolünün güçlendirilmesi, uygulamalı sanat. Avrupa’da Charlemagne İmparatorluğu. Carolingyan’ın yeniden doğuşu. Aachen, Utrecht Psalter Şapeli.
ser. 9-10 yüzyıl	Bizans’ta Makedonya’nın yeniden canlanması. Antika gelenekler. Konstantinopolis St. Sophia mozaikleri. Minyatür. Avrupa’da Otton dönemi. Otto’nun müjdesi, Hero’nun çarmıha gerilmesi, Köln’deki kilisenin batısında.
10-12 yüzyıl	Orta Bizans kültürü. Çapraz Kubbe Mimarisi. İkonografik kanonun güçlendirilmesi. Phocis, Chios ve Daphne’deki mozaikler, Nerezi, Paris Psalter, Vladimir Tanrı’nın annesi. Avrupa’da Romanesk sanat. Nover Saint-Etienne Kilisesi, Toulouse kilisede kabartmalar, Poitiers Notre Dame, Mainz ve Worms katedraller. Moğolistan öncesi mimarlık Dr.Rusi. Kiev ve Novgorod St. Sophia Katedrali, Vladimir Mirozhsky Manastırı, Vladimir Dmitrovsky ve Varsayım Katedralleri, Nerl Şefaat Kilisesi, Novgorod yakınlarındaki St. George Manastırı, Nereditsa Kurtarıcı Kilisesi.
13-15 yüzyıl	Geç Bizans sanatı. Paleolojik canlanma. İsihazm. Freskler Studenice, Zapochan, Kahriye-Dzhami mozaikleri, Yunan Theophanes duvar resimleri. Avrupa’da Gotik sanat. Paris’teki Notre Dame, Chartres, Reims, Amiens, Salisbury, Köln’deki katedraller, Naumburg’daki heykel, Avrupa başkentleri ve şehirlerinin belediyeleri (Bruges, vb.). Moğol sonrası mimarlık Dr.Rusi. Eski Rus şehirlerinin Kremlin’i, Izborsk’taki kilise, Yuryev-Polsky’deki St. George Katedrali, Snetogorsky manastırının freskleri, Novgorod yakınlarındaki Volotov Sahasında Ilyin Caddesi’ndeki Kurtarıcı Kilisesi. Novgorod ve Pskov’un simge resminin en parlak zamanı.
1453 g.	Bizans’ın düşüşü
13. yüzyıl	İtalya’da Proto-Rönesans. Giotto (1266-1337), Duccio (1250-1319), Simone Martini (1284-1344).
14.-15. Yüzyıl	İtalya’da erken Rönesans. Brunelleschi’nin mimarisi (1377-1446), Donatello’nun heykeli (1386-1466), Verocchio (1436-1488), Masaccio’nun resmi (1401-1428), Filippo Lippi (1406-1469), Domenico Ghirlandaio (1449-1494). Pierro della Francesca (1420-1492), Andrea Mantegna (1431-1506). Sandro Botticelli (1445-1510), Giorgione (1477-1510)
15. yüzyıl	Kuzey Avrupa’da Rönesans’ın başlangıcı.
16-17 yüzyıllar	Moskova devletinin konsolidasyonu. Moskova Kremlin ve katedraller, Ivan Büyük Çan Kulesi, Solovetsky Manastırı, Kolomenskoye Yükseliş Kilisesi. Andrei Rublev, Dionysius (Ferapontovo). Pskov, Kirillov Moskova odaları Pogankins odaları. Naryshkinsky barok. Fili, Sukharev Kulesi, Kizhi Pogost, şefaat Kilisesi. Simon Ushakov (1626-1686), Procopius Chirin Godunovsky ve Stroganovsky stilleri simge resimlerinde.
16. yüzyılın başları	İtalya’da yüksek Rönesans. Leonardo da Vinci (1452-1519), Raphael (1483-1520), Michelangelo (1475-1564), Titian (1477-1576)
2. kat, 16. yüzyıl	Geç Rönesans ve İtalya’da Maniyerizm. Tintoretto (1518-1594), Veronese (1528-1568)
15.-17. yüzyıl başları	Kuzey Avrupa’da Canlanma. Hollanda: Van Eyck kardeşler (bina 14-ser.15c). Rogier van der Weyden (1400-1464), Hugo van der Hus (1435-1482), Jerome Bosch (1450-1516), Yaşlı Peter Brueghel (1532-1569). Almanya: Genç Hans Golbein (1477-1543), Albrecht Durer (1471-1528), Matthias Grunewald (1475-1530). Fransa: Jean Fouquet (1420-1481), Jean Clouet (1488-1541). İspanya: El Greco (1541-1614)
Sir Peter Paul Rubens YENİ VE SON ZAMAN. AVRUPA
17. yüzyıl
BAROK
	İtalya. Roma Barok: M. Fontana, L. Barromini, Lorenzo Bernini (1596-1680). Flandre: P-P. Rubens (1577-1640), A. van Dyck (1599-1641), J. Jordaens (1593-1678), F. Sneijders (1579-1657). Fransa: Versay Sarayı. Lenotre, Lebrun
AKADEMİZMA VE KLASİKİZM
	İtalya, Bologna akademisi: Karacci kardeşler (ser.16-n.17v.), Guido Reni. Fransa: N.Poussin (1594-1665), C. Lorrain (1600-1652)
GERÇEKÇİLİK
	İtalya: Caravaggio (1573-1610). İspanya: H. Ribera (1551-1628), D. Velazquez (1599-1660), E. Murillo (1618-1682), F. Zurbaran (1598-1664). Fransa: Lenin kardeşler (k, 16-ser.17. Yüzyıl) Georges de Latour (1593-1652), Hollanda: F. Hals (1680-1666), Reisdal (1603-1670), Jan Steen (1620-1679) , G. Metsu (1629-1667), G. Terborch (1617-1681), Jan Vermer Delft (1632-1675), Rembrandt (1606-1669)
18. yüzyıl
BAROK
	İtalya: J. Tiepolo (1696-1770). Rusya. Peter Barok: D. Trezzini (1670-1734), A. Schlüter, I.Korobov. Rus Barok: F.- B. Rastrelli (1700-1771)
ROKOKO
	Fransa: A.Watto (1684-1721), F. Boucher (1703-1770), J. Fragonard (1732-1806). Rusya: I. Vishnyakov (n. 18-ser. 18 c.)
AKADEMİZMA VE KLASİKİZM
	İngiltere: D. Reynolds (1723-1792), T. Gainsborough (1727-1788) Fransa: devrimci klasisizm J.-L. David (1748-1825), Rusya: D. Levitsky (1735-1822). Mimari katı klasisizmdir: A. Kokorinov (1726-1772), M. Kazakov (1738-1812), I. Starov (1745-1808), D. Quarenghi (1744-1817), J.-B. Wallen-Delamot (1729-1800). Heykel: M.Kozlovsky (1753-1802)
GERÇEKÇİLİK
	İtalya: A. Canaletto (1697-1768), F. Guardi (1712-1793). İngiltere: W. Hogarth (1697-1764). Fransa: Chardin (1699-1779), J.-B. Rüya görüyorum (1725-1805). Rusya: I. Nikitin (1680-1742), A. Matveev (1702-1739), A. Zubov. (bina 17-ser.18c), M.Makhaev (1718-1770), A. Antropov (1716-1795), I.Argunov (.1729-1802), F. Shubin. (1740-1805)
ROMANTİZM
	İtalya: S. Rosa (ser.17-k.17v), A. Magnasco (1667-1749). Rusya: V.Bashenov (1738-1799), C. Cameron (1740-1812), F. Rokotov (1730-1808), V. Borovikovsky (1757-1825), S. Shchedrin (1745-1804)
19. yüzyıl
ROMANTİZM
	Fransa: T. Gericault (1791-1824), E. Delacroix (1798-1863). İngiltere: D. Constable (1776-1837). Almanya: Nazarenes: KD Friedrich (1774-1840), F. Overbeck (1789-1869), P, Cornelius (1783-1867). Rusya: O. Kiprensky (1782-1836)
KLASİKİZM VE AKADEMİZM
	Fransa: J.-D. Ingres (1780-1807). Rusya. Mimari yüksek klasisizmdir: A. Voronikhin (1759-1814), A. Zakharov (1761-1811), Tom de Tomon (1760-1813), K. Rossi (1778-1849), V. Stasov (1769-1848). Heykel. I. Martos (1752-1835) Akademizm. Tablo: P.Klodt (1805-1867), K. Bryullov (1799-1852), F. Bruni (1799-1875), A.Ivanov (1806-1858)
GERÇEKÇİLİK
	Fransa: O. Domier (1808-1879), J. Millet. (1814-1875), G. Courbet (1819-1877), C. Corot (1796-1875), Barbizonlar – T. Russo (1812-1867), J. Dupree (1811-1889), C.Troyon (1810-1865), S.-F. Daubigny (1817-1878). Almanya: A. Menzel (1815-1905), beidermeyer – M. Schwindt (1804-1871), C. Spitzvet (1808-1885). Rusya: V. Tropinin (1776-1857), A. Venetsianov (1780-1847), P. Fedotov (1815-1852), V. Perov (1834-1882). Gezginler: I.Kramskoy. (1837-1887), N. Ge (1831-1894), N. Yaroshenko (1846-1898), V. Vereshchagin (1842-1904), A. Savrasov (1830-1897), I. Shishkin (1832-1898), A.Kuindzhi (1842-1910), I.Rinin (1844-1930), V. Surikov (1848-1916), I.Litan (1860-1900), V. Serov (1865-1911 )
SEMBOLİZM
	İngiltere. Raphael Öncesi (Raphael Öncesi Kardeşler-1848-53) D.-G. Rosetti (1828-1898), J.-E. Milles (1829-1896), W. Morris (1834-1896). Fransa: Puvis de Chavan (1824-1898), G. Moreau (1826-1898), O. Redon (1810-1916). Nabi grubu: P. Bonnard (1867-1947), E. Vuillard (1868-1940), M. Denis (1870-1943). Rusya: M.Vrubel (1856-1910), M. Nesterov (1862-1942), Sanat Dünyası: M. Somov (1869-1939), A. Benois (1870-1960), M. Dobuzhinsky (1875-1942) Ronich (1874-1947), A. Ostroumov-Lebedev (1871-1955). “Mavi Gül”: V. Borisov-Musatov (1870-1905), P. Kuznetsov (1878-1968), A. Matveev’in heykeli (1878-1960), S. Konenkov (1874-1971) .Almanya: M. Klinger. (1857-1920)
19. yüzyılın 2. yarısı
İZLENİMCİLİK
	Fransa (1 sergi-1874, son 1884): E. Manet (1832-1883), C. Monet (1840-1926), O. Renoir (1841-1919), E. Degas (1834-1917), O. Roden (1840-1907). Rusya: K.Korovin (1861-1939), I.Grabar (1871-1960), A. Golubkina (1864-1927)
19. yüzyılın sonu – 20. yüzyılın başı.
MODERN
	Mimari. Rusya: F. Shekhtel (1859-1926). İspanya: A. Gaudi i Cornet (1852-1926)
PRESSIONISM
	Toulouse-Lautrec (1864-1901), A. Modigliani (1884-1920), P. Cezani (1839-1906). Van Gogh (1853-1890), P. Gauguin (1848-1903)
yeni izlenimcilik
	Sera (1859-1891), P. Signac (1863-1953)
20. yüzyıl
İşlevselcilik.
	V.Gropius (1883-1969), Le Corbusier (1887-1965), Mies van Der Rohe (1886-1969), F.-L. Wright (1869-1959).
OLUŞTURMACILIK
	Rusya:. Mimarlık: Vesnin kardeşler (Leonid 1880-1933, Victor 1882-1950, Alexander 1883-1959), K. Melnikov (1890-1974), I. Leonidov (1902-1959)., A. Schusev (1878-1949) Tablo. OST grubu: A.Deineka (1899-1969), Y. Pimenov (1903-1977), D. Sternberg (1881-1948), A. Labas (1900-1983)
Fovizm
	Fransa: A. Matisse (1869-1954), A. Marche (1875-1947)
DIŞAVURUMCULUK
	Almanya: Mavi Süvari F. Marx (1880-1916). G. Gros (1893-1954), O. Dix (1891-1969), E. Barlach (1870-1938), Grundig H. (1901-1958) ve L. (1901-1977), O. Nagel (1894- 1967). Heykel: V. Lembrook (1881-1919), K. Kolwitz (1867-1945).
CUBISM,
	Fransa: P. Picasso (1881-1973), J. Braque (1882-1963), F. Leger (1881-1955).
CUBOFUTURISM
	Rusya: Jack of Diamonds (1910-1916): I. Mashkov (1881-1944), A. Lentulov (1882-1943), P. Konchalovsky (1876-1956), M. Larionov (1881-1964), N. Goncharova (1881-1962), – N. Falk (1886-1958)
fütürizm
	İtalya: W. Boccioni (1882-1916), C. Carra (1881-1966), D. Balla (1871-1958), F.-T. Marinetti (1876-1944)
primitifcilik
	Fransa: A. Russo (1844-1910). Rusya: M. Chagall (1887-1985), N. Pirosmani (1862-1918)
soyutçuluğun
	Rusya: V. Kandinsky (1866-1944), K. Malevich (1878-1935), P. Filonov (1883-1941), V. Tatlin (1885-1953), O. Rozanova (1885-1918). Amerika: P. Mondrian (1872-1944), D. Pollock. (1912-1956)
SÜRREALİZM
	S. Dali (1904-1989), A.Breton (1896-1966), D. DeKiriko (1888-1978), R. Magritte (1898-1967)
POP-ART
	Amerika: R.Rauschenberg (1925-k. 90s), D. Rosenquist, E. Warhol R. Lichtenstein (d.1923),
Gerçekçilik 20. yüzyıl
	İtalya. Neorealizm: R. Guttuso (1912-1987), A. Pizzinato (1910-80s), C. Levy (1902-1975), D. Mantsu (d. 1908-90s). Fransa. Neorealizm: A.Fougeron (d. 1913), B. Taslitsky (d. 1911). Meksika: D.-A. Siqueiros (1896-1974), H.-K. Orozco (1883-1942), D. Rivera (1886-1957). ABD: R. Kent (1882-1971). Sovyetler Birliği. Sosyalist gerçekçilik. Tablo: K.Petrov-Vodkin (1878-1939), I. Brodsky (1883-1939), B. Grekov (1882-1934), A.Plastov (1893-1983), V. Favorsky (1886-1964), S Gerasimov (1885-1964), P.Korin (1892-1967), Kukryniksy (M. Kupriyanov 1903-1993, P. Krylov 1902-1990, N. Sokolov s. 1903), M. Saryan (1880-1972). Heykel: Andreev N. (1873-1932), I. Shadr (1887-1941), V. Mukhina (1889-1953). 60’ların şiddetli tarzı (neorealizmin bir analogu). Tablo: G.Korzhev (d.1925), T. Salakhov (d.1928), Smolin kardeşler, V. Popkov (1932-1974), N. Andronov (1929-1998), Dm. Zhilinsky (1928 doğumlu), M. Savitsky (1922 doğumlu), P. Ossovsky (1925 doğumlu), T. Yablonskaya (1917 doğumlu), D. Bisti (1925 doğumlu). Leningrad okulu: E. Moiseenko (1916-1988), V. Oreshnikov (1904-1987), A. Rusakov (1898-1952), A. Pakhomov (1900-1973), V. Pakulin (1900-1951), V. Zvontsov (d. 1917), Y. Krestovsky (d. 1925), V. Mylnikov, M. Anikushin (1917-1997) ve diğer Baltık okulları: Zarin I. (1929 d.), Skulme D., Krasauskas S. (1929-1977). Mimarlık: V. Kubasov Posokhin M., Nasvitas kardeşler 70’lerin grotesk gerçekçiliği: Nazarenko T. (d. 1944), N Nesterova (d. 1944,) Ovchinnikov V. Salon gerçekçiliği (kitsch, natüralizm): I. Glazunov I. (d. 1930), A.Silov, V.Vasiliev Oreshnikov (1904-1987), A.Rusakov (1898-1952), A.Pakhomov (1900-1973), V.Pakulin (1900-1951), V. Zvontsov (d. 1917), Y. Krestovsky (d. 1925 ), V. Mylnikov, M. Anikushin (1917-1997) ve diğerleri Baltık okulu: Zarin I. (d. 1929), Skulme D., Krasauskas S. (1929-1977). Mimarlık: V. Kubasov Posokhin M., Nasvitas kardeşler 70’lerin grotesk gerçekçiliği: Nazarenko T. (d. 1944), N Nesterova (d. 1944,) Ovchinnikov V. Salon gerçekçiliği (kitsch, natüralizm): I. Glazunov I. (d. 1930), A.Silov, V.Vasiliev Oreshnikov (1904-1987), A.Rusakov (1898-1952), A.Pakhomov (1900-1973), V.Pakulin (1900-1951), V. Zvontsov (d. 1917), Y. Krestovsky (d. 1925 ), V. Mylnikov, M. Anikushin (1917-1997) ve diğer Baltık okulları: Zarin I. (d. 1929), Skulme D., Krasauskas S. (1929-1977). Mimarlık: V. Kubasov Posokhin M., Nasvitas kardeşler 70’lerin grotesk gerçekçiliği: Nazarenko T. (d. 1944), N Nesterova (d. 1944,) Ovchinnikov V. Salon gerçekçiliği (kitsch, natüralizm): I. Glazunov I. (d. 1930), A.Silov, V.Vasiliev
POSTMODERNİZM	80-90 yıl 20. yüzyıl

 

Buluşlar ve Keşifler Rehberi:

Adrenalinden Fermuara

Adrenalin: (izolasyonu) John Jacob Abel, ABD, 1897.

Aerosol, Erik Rotheim, Norveç, 1926.

Hava freni: George Westinghouse, ABD, 1868.

Klima: Willis Carrier, ABD, 1911.

Zeplin: (katı olmayan) Henri Giffard, Fransa, 1852; (katı) Ferdinand von Zeppelin, Almanya, 1900.

Alüminyum üretimi: (elektrolitik etki ile) Charles M. Hall, ABD, 1866.

Anatomi, insan: (De fabrica corporis humani, insan vücudunun resimli bir sistematik çalışması) Andreas Vesalius, Belçika, 1543;

(karşılaştırmalı: bir organizmanın bazı kısımları işleyen bütünle ilişkilidir) Georges Cuvier, Fransa, 1799–1805.

Anestezik: (insanlarda ilk anestezik-eter-kullanımı) Crawford W. Long, ABD, 1842.

Antibiyotikler: (ilk antibiyotik etkisinin gösterilmesi) Louis Pasteur, Jules-François Joubert, Fransa, 1887; (ilk modern olan penisilin keşfi antibiyotik) Alexander Fleming, İskoçya, 1928; (penisilin enfeksiyonla mücadele özellikleri) Howard Florey, Ernst Chain, İngiltere, 1940.

Antiseptik: (cerrahi) Joseph Lister, İngiltere, 1867.

Antitoksin, difteri: Emil von Behring, Almanya, 1890.

Elektrikli ev aletleri: (fan) Schuyler Wheeler, ABD, 1882; (Ütü) Henry W. Seely, ABD, 1882; (soba) Hadaway, ABD, 1896; (elektirikli çamaşır mkinası )Alva Fisher, ABD, 1906.

Aqualung: Jacques-Yves Cousteau, Emile Gagnan, Fransa, 1943.(dalmak için oksijen tüpü)

Aspirin: Dr. Felix Hoffman, Almanya, 1899.

Astronomik hesap makinesi: Antikythera cihazı, Yunanistan, M.Ö. birinci yüzyıl. 1900 yılında Antikythera adasında bulundu.

Atom: (nükleer model) Ernest Rutherford, İngiltere, 1911.

Atomun yapısı: (formüle edilmiş nükleer atom modeli, Rutherford modeli) Ernest Rutherford, İngiltere, 1911; (önerilen mevcut kavram  atomik yapı, Bohr modeli) Niels Bohr, Danimarka, 1913.

Atom teorisi: (eski) Leucippus, Democritus, Yunanistan, c. MÖ 500; Lucretius, Roma MÖ.100; (modern) John Dalton, İngiltere, 1808.

Otomobil: (ilk önce içten yanmalı motor, 250 rpm) Karl Benz, Almanya, 1885; (ilk önce pratik yüksek hızlı içten yanmalı

motor, 900 rpm) Gottlieb Daimler, Almanya, 1885; (ilk gerçek otomobil, motorlu taşıma değil) René Panhard, Emile Lavassor, Fransa,

1891; (karbüratör, sprey) Charles E. Duryea, ABD, 1892.

Otopilot: (uçaklar için) Elmer A.Sperry, ABD, c.1910, ilk başarılı test, 1912, Curtiss uçan teknesinde.

Avogadro yasası: (aynı sıcaklık ve basınçtaki tüm gazların eşit hacimleri eşit sayıda molekül içerir) Amedeo Avogadro, İtalya, 1811.

Bakteriler: Anton van Leeuwenhoek, Hollanda, 1683.

Balon, sıcak hava: Joseph ve Jacques Montgolfier, Fransa, 1783.

Dikenli tel: (en popüler) Joseph E. Glidden, ABD, 1873.

Barkodlar (bilgisayar tarafından taranan ikili sinyal kodu) 🙁 perakende ticaret kullanımı) Monarch Marking, ABD 1970; (endüstriyel kullanım) Plessey

Telekomünikasyon, İngiltere, 1970.

Barometre: Evangelista Torricelli, İtalya, 1643.

Bisiklet: Karl D. von Sauerbronn, Almanya, 1816; (ilk modern model) James Starley, İngiltere, 1884.

Big Bang teorisi: (evren büyük bir patlama ile ortaya çıktı) George LeMaitre, Belçika, 1927; (değiştirilmiş LeMaitre teorisi “Büyük Bang ”) George A. Gamow, ABD, 1948; (kozmik mikrodalga fon radyasyonu keşfedildi, teoriyi doğruladı) Arno A. Penzias ve Robert W. Wilson, ABD, 1965.

Kan, kan dolaşımı: William Harvey, İngiltere, 1628.

Boyle yasası: (gazlardaki basınç ve hacim arasındaki ilişki) Robert Boyle, İrlanda, 1662.

Braille: Louis Braille, Fransa, 1829. (Körler için alfabe)

Köprüler: (süspansiyon, demir zincirler) James Finley, Pa., 1800; (tel süspansiyonu) Marc Seguin, Lyons, 1825; (kafes) Ithiel Town, ABD, 1820.

Bullet: (konik) Claude Minié, Fransa, 1849. (mermi, kurşun)

Hesaplama makinesi: (logaritma: çarpmayı kolaylaştırır ve böylece hesap makineleri pratik hale getirir) John Napier, İskoçya, 1614; (slayt kuralı) William Oughtred, İngiltere, 1632; (dijital hesap makinesi) Blaise Pascal, 1642; (çarpma makinesi) Gottfried Leibniz, Almanya, 1671; ( 19. yüzyıl modern makineye katkıda bulunanlar) Frank S. Baldwin, Jay R. Monroe, Dorr E. Felt, W. T. Ohdner, William Burroughs, hepsi ABD .; (“Analitik motor” tasarımı, programlama, bantlama kavramlarını içeriyordu) Charles Babbage, İngiltere, 1835.

Analiz: Isaac Newton, İngiltere, 1669; (diferansiyel hesabı) Gottfried Leibniz, Almanya, 1684.

Fotoğraf Kamerası : (elde taşınır) George Eastman, ABD, 1888; (Polaroid Land) Edwin Land, ABD, 1948.

Mars’ın “kanalları”: Giovanni Schiaparelli, İtalya, 1877.

Halı temizleme makinası: Melville R. Bissell, ABD, 1876.

Araba radyosu: William Lear, Elmer Wavering, ABD, 1929, Galvin Manufacturing Co., “Motorola” tarafından üretildi.

Hücreler: (mantarın mikroskobik incelemesini tanımlamak için kullanılan kelime) Robert Hooke, İngiltere, 1665; (teori: hücreler ortak yapısal ve tüm canlı organizmaların fonksiyonel birimi) Theodor Schwann, Matthias Schleiden, 1838-1839.

Çimento, Portland: Joseph Aspdin, İngiltere, 1824.

Sakız: (ladin bazlı) John Curtis, ABD, 1848; (chicle tabanlı) Thomas Adams, ABD, 1870.

Kolera bakterisi: Robert Koch, Almanya, 1883.

Devre, entegre: (teorik) G.W.A. Dummer, İngiltere, 1952; (phase-shift osilatör) Jack S. Kilby, Texas Instruments, ABD, 1959.

Bitkilerin sınıflandırılması: (ilk modern, formların karşılaştırmalı çalışmasına dayanarak) Andrea Cesalpino, İtalya, 1583; (bitki ve hayvanların cinslere göre sınıflandırılması ve türler) Carolus Linnaeus, İsveç, 1737-1753.

Saat, sarkaç: Christian Huygens, Hollanda, 1656.

Coca-Cola: John Pemberton, ABD, 1886.

Yanma teorisi : Antoine Lavoisier, (oksijenin tanımı ve yanması  ), Fransa, 1777.

Kompakt disk: RCA, ABD, 1972.

Bilgisayarlar: (analitik motorun ilk tasarımı) Charles Babbage, 1830’lar; (ENIAC, Elektronik Sayısal Entegratör ve Hesap Makinesi, ilk allelektronik, tamamlandı) John Presper Eckert, Jr., John Mauchly, ABD, 1945; (Pennsylvania Üniversitesi) 1946; (UNIVAC, Hem sayısal hem de alfabetik verilerle işlenen Evrensel Otomatik Bilgisayar) 1951; (kişisel bilgisayar) Steve Wozniak, ABD, 1976.

Beton: (güçlendirilmiş) Joseph Monier, Fransa, 1877.

Yoğunlaştırılmış süt: Gail Borden, ABD, 1853.

Koşullu refleks: Ivan Pavlov, Rusya, 1910 dolayları.

Elektrik yükünün korunması: (evrenin veya herhangi bir kapalı sistemin toplam elektrik yükü sabittir) Benjamin Franklin, ABD, 1751–1754.

Bulaşma teorisi: (kişiden kişiye bulaşan canlı ajanın neden olduğu bulaşıcı hastalıklar) Girolamo Fracastoro, İtalya, 1546.

Kıtalar arası sürüklenme teorisi: (kıtaları haritalarda tek bir kara kütlesine bağlayan coğrafyacı) Antonio Snider-Pellegrini, Fransa,1858; (ilk derste önerilen) Frank Taylor, ABD 1912; (ilk kapsamlı ayrıntılı teori) Alfred Wegener, Almanya, 1912.

Kontraseptif, oral(dogum kontrol yöntemleri): Gregory Pincus, Min Chuch Chang, John Rock, Carl Djerassi, ABD, 1951.

Dönüştürücü, Bessemer(Demirden Çelik elde etme yöntemi): William Kelly, ABD, 1851.

Kozmetik: Mısır, c. MÖ 4000

Kozmik sicim teorisi: (ilk varsayılan) Thomas Kibble, İngiltere, 1976.

Pamuk cır cır makinası : Eli Whitney, ABD, 1793.

Tatar yayı: Çin, c. MÖ 300

Siklotron: Ernest O. Lawrence, ABD, 1931.

Defibrilatör:

William Bennett Kouwenhoven, ABD, 1932; (implante edilebilir) M. Stephen Heilman, Dr, Dr. Alois Langer, Morton Mower, MD, Michel Mirowski, MD, 1980.( kalbin normal dışı atımını tekrar normal kalp ritmine dönmesini sağlayan araç. Fibrilasyona uğramış veya yeni durmuş kalbe elektrik enerjisini şok halinde verildiği takdirde kalp dışarıdan uyarılmış olur ve kasılır.)

Döteryum: (ağır hidrojen) Harold Urey, ABD, 1931.

Hastalık: (tedavisinde kullanılan kimyasallar) Philippus Paracelsus tarafından kabuklanmış, 1527–1541; (mikrop teorisi) Louis Pasteur, Fransa, 1862-1877.

DNA: (deoksiribonükleik asit) Friedrich Meischer, Almanya, 1869; (çift sarmal yapının belirlenmesi) F. H. Crick, İngiltere ve James D. Watson, ABD, 1953.

Boya: (anilin, sentetik boya endüstrisinin başlangıcı) William H. Perkin, İngiltere, 1856.

Dinamit: Alfred Nobel, İsveç, 1867.

Elektrikli pişirme cihazı: (ilk fırın ocak) 1874’te St. George Lane-Fox tarafından patentlenmiştir.

Elektrik jeneratörü (dinamo): (laboratuvar modeli) Michael Faraday, İngiltere, 1832; Joseph Henry, ABD, 1832 dolayları; (elle çalıştırılan model) Hippolyte Pixii, Fransa, 1833; (alternatif akım üreteci) Nikola Tesla, ABD, 1892.

Elektrik lambası: (ark lambası) Sir Humphrey Davy, İngiltere, 1801; (floresan lamba) A.E. Becquerel, Fransa, 1867; (akkor lamba) Joseph Swann, İngiltere, Thomas A. Edison, ABD, 1870’ler; (karbon ark sokak lambası) Charles F. Brush, ABD, 1879; (ilk yaygın olarak pazarlanan akkor lamba) Thomas A. Edison, ABD, 1879; (cıva buharı lambası) Peter Cooper Hewitt, ABD, 1903; (neon lamba) Georges Claude, Fransa, 1911; (tungsten filaman) Irving Langmuir, ABD, 1915.

Elektrokardiyografi: Augustus Waller, İsviçre, 1887; (kalbin aktivitesini kaydetmek için ilk pratik cihaz) Willem Einthoven, 1903, Hollanda.

Elektromıknatıs: William Sturgeon, İngiltere, 1823.

Elektron: Sir Joseph J.Thompson, İngiltere, 1897.

Elektronik posta: Ray Tomlinson, ABD, 1972.

Asansör, yolcu: (yolcuların kullanımına izin veren güvenlik cihazı) Elisha G. Otis, ABD, 1852; (güvenlik cihazı kullanan asansör).

E = mc2: (kütle ve enerjinin denkliği) Albert Einstein, İsviçre, 1907.

Motor, içten yanmalı: Tek bir mucit yok. Sadi Carnot tarafından kurulan temel teori, Fransa, 1824; (iki zamanlı) Etienne Lenoir, Fransa, 1860; (dört zamanlı için ideal çalışma döngüsü) Alphonse Beau de Roche, Fransa, 1862; (dört zamanlı çalışan) Nikolaus Otto, Almanya, 1876; (dizel) Rudolf Diesel, Almanya, 1892; (döner) Felix Wankel, Almanya, 1956.

Evrim: (organik) Jean-Baptiste Lamarck, Fransa, 1809; (doğal seçilim yoluyla) Charles Darwin, İngiltere, 1859.

Hariç tutma ilkesi: (bir atomdaki iki elektron aynı enerji seviyesini işgal edemez) Wolfgang Pauli, Almanya, 1925.

Genişleyen evren teorisi: (ilk önerilen) George LeMaitre, Belçika, 1927; (evrenin ilk kanıtını keşfetti)

Edwin P. Hubble, ABD, 1929; (Hubble sabiti: Evrenin genişleme hızının bir ölçüsü) Edwin P. Hubble, ABD, 1929.

Düşen cisimler, kanun: Galileo Galilei, İtalya, 1590.

Fermantasyon: (nedeni olarak mikroorganizmalar) Louis Pasteur, Fransa, c.1860.

Fiber optikler: Narinder Kapany, İngiltere, 1955.

Suni ve sentetik lifler: (yanıcı nitroselülozu zararsız selüloza, suni ipek öncüsü olarak değiştirmek için işlenmiş nitroselüloz lifleri) Sir Joseph Swann, İngiltere, 1883; (rayon)  Hilaire de Chardonnet, Fransa, 1889; (Celanese) Henry ve Camille Dreyfuss, ABD, İngiltere, 1921; (polyester ve poliamidler üzerine araştırma, modern suni ve sentetik liflerin temeli) ABD, İngiltere, Almanya, 1930’lar; (naylon) Wallace H. Carothers ABD, 1935.

Dondurulmuş gıda: Clarence Birdseye, ABD, 1924.

Gen transferi: (rekombinant DNA organizması) Herbert Boyer, Stanley Cohen, ABD, 1973; (insan) Steven Rosenberg, R.Michael Blaese, W. French Anderson, ABD, 1989.

Geometri, elementleri: Öklid, İskenderiye, Mısır, c. MÖ 300; (analitik) René Descartes, Fransa; ve Pierre de Fermat, İsviçre, 1637.

Yerçekimi, kanun: Sir Isaac Newton, İngiltere, 1665 (yayınlandı 1687).

Barut: Çin, 700 dolayları.

Gyrocompass (manyetik olmayan bir pusula türüdür.): Elmer A.Sperry, ABD, 1905.

Jiroskop: Jean Léon Foucault, Fransa, 1852.

Halley Kuyruklu Yıldızı: Edmund Halley, İngiltere, 1705.

Kalıcı yapay organ nakli  insana kalp  implante edilmiş,: Dr. Robert Jarvik, ABD, 1982.

Kalp, geçici yapay: Willem Kolff, Hollanda, ABD, 1957.

Helikopter: (çift rotorlu) Heinrich Focke, Almanya, 1936; (tek rotorlu) Igor Sikorsky, ABD, 1939.

Helyum ilk olarak güneşte gözlemlendi: Sir Joseph Lockyer, İngiltere, 1868.

Kalıtım, yasalar: Gregor Mendel, Avusturya, 1865.

Holograf: Dennis Gabor, İngiltere, 1947.

Ev video kaset sistemleri (VCR): (Betamax) Sony, Japonya, 1975; (VHS) Matsushita, Japonya, 1975.

Buz Devri Teorisi: Louis Agassiz, İsviçre-Amerikalı, 1840.

İndüksiyon, elektrik: Joseph Henry, ABD, 1828.

İnsülin: (ilk izole edildi) Sir Frederick G. Banting ve Charles H. Best, Kanada, 1921; (keşif ilk yayınlandı) Banting and Best, 1922; (Nobel Ödülü insanlarda kullanılmak üzere saflaştırıldı) John Macleod ve Banting, 1923; (ilk sentezlendi), Çin, 1966.

İstihbarat testi: Alfred Binet, Theodore Simon, Fransa, 1905.

İnterferon (vucudu mikroplara karşı koruyan protein yapı): Alick Isaacs, İngiltere, Jean Lindemann, İsviçre, 1957.

İzotoplar: (kavramı) Frederick Soddy, İngiltere, 1912; (kararlı izotoplar) J. J. Thompson, İngiltere, 1913; (kitle tarafından gösterilen varlık spektrografi) Francis W. Aston, İngiltere, 1919.

Jet tahriki: (motor) Sir Frank Whittle, İngiltere, Hans von Ohain, Almanya, 1936; (uçak) Heinkel He 178, 1939.

Gazların kinetik teorisi: (bir gaz molekülleri hızlı hareket halindedir) Daniel Bernoulli, İsviçre, 1738.

Lazer: (teorik çalışma) Charles H. Townes, Arthur L. Schawlow, ABD, N.Basov, A.Prokhorov, ABD, 1958; (ilk çalışma modeli) T.H. Maiman, ABD, 1960.

Çim biçme makinesi: Edwin Budding, John Ferrabee, İngiltere, 1830-1831.

LCD (sıvı kristal ekran): Hoffmann-La Roche, İsviçre, 1970.

Lens, bifokal: Benjamin Franklin, ABD, 1660 dolayları.

Leyden kavanozu: (prototip elektrik kondansatörü) Canon E. G. von Kleist, Kamin, Pomerania, 1745; bağımsız olarak Cunaeus ve P tarafından geliştirildi. van Musschenbroek, Leyden Üniversitesi, Hollanda, 1746.

Işık, doğası: (dalga teorisi) Christian Huygens, Hollanda, 1678; (elektromanyetik teori) James Clerk Maxwell, İngiltere, 1873.

Işık, hızı: (ışığın sonlu hıza sahip olduğu teorisi) Olaus Roemer, Danimarka, 1675.

Paratoner: Benjamin Franklin, ABD, 1752.

Kilit, silindir: Linus Yale, ABD, 1851.

Lokomotif: (buharla çalışan) Richard Trevithick, İngiltere, 1804; (ilk pratik, çoklu yangın borulu kazan nedeniyle) George Stephenson, İngiltere, 1829; (en büyük buharla çalışan) Union Pacific’in “Big Boy” u, ABD, 1941.

Tezgah: (yatay, iki kirişli) Mısır, c. MÖ 4400 .; (Jakar çekmecesi, zımba kartlarıyla kontrol edilen desen) Jacques de Vaucanson, Fransa, 1745, Joseph-Marie Jacquard, 1801; (uçan mekik) John Kay, İngiltere, 1733; (elektrikli tezgah) Edmund Cartwright, İngiltere, 1785.

Makineli tüfek: (elle kranklanmış çok gövdeli) Richard J. Gatling, ABD, 1862; (pratik tek namlulu, kayışla beslenen) Hiram S. Maxim, Anglo-Amerikan, 1884.

Mıknatıs, Dünya: William Gilbert, İngiltere, 1600.

Kibrit : (fosfor) François Derosne, Fransa, 1816; (sürtünme) Charles Sauria, Fransa, 1831; (güvenlik) J. E. Lundstrom, İsveç, 1855.

Kızamık aşısı: John F. Enders, Thomas Peebles, ABD, 1953.

Metrik sistem: Fransa’nın devrimci hükümeti, 1790-1801.

Mikrofon: Charles Wheatstone, İngiltere, 1827.

Mikroskop: (bileşik) Zacharias Janssen, Hollanda, 1590; (elektron) Vladimir Zworykin ve diğerleri, ABD, Kanada, Almanya, 1932–

1939.

Mikrodalga fırın: Percy Spencer, ABD, 1947.

Hareket, yasaları: Isaac Newton, İngiltere, 1687.

Hareketli görüntüler: Thomas A. Edison, ABD, 1893.

Hareketli görüntüler, ses: Çeşitli icatların ürünü. Senkronize müzikal puanı olan ilk resim: Don Juan, 1926; konuşulan diyalog ile:

Caz Şarkıcısı, 1927; her ikisi de Warner Bros.

Motor, elektrik: Michael Faraday, İngiltere, 1822; (alternatif akım) Nikola Tesla, ABD, 1892.

Motosiklet: (motor üç tekerlekli bisiklet) Edward Butler, İngiltere, 1884; (benzinli motorlu motosiklet) Gottlieb Daimler, Almanya, 1885.

Hareketli montaj hattı: Henry Ford, ABD, 1913.

Neptün: Johann Galle, (keşfi), Almanya, 1846.

Neptunium: (ilk transuranik element, sentezi) Edward M. McMillan, Philip H. Abelson, ABD, 1940.

Nötron: James Chadwick, İngiltere, 1932.

Nötron indüklenen radyasyon: Enrico Fermi ve diğerleri, İtalya, 1934.

Nitrogliserin: Ascanio Sobrero, İtalya, 1846.

Nükleer fisyon: Otto Hahn, Fritz Strassmann, Almanya, 1938.

Nükleer reaktör: Enrico Fermi, İtalya ve diğerleri, 1942.

Ohm yasası: (elektrik akımının gücü, elektromotor kuvvet ve devre direnci arasındaki ilişki) Georg S. Ohm, Almanya, 1827.

Petrol kuyusu: Edwin L. Drake, ABD, 1859.

Oksijen: (izolasyonu) Joseph Priestley, İngiltere, 1774; Karl Scheele, İsveç, 1773.

Ozon: Christian Schönbein, Almanya, 1839.

Kalp Pili: (dahili) Clarence W. Lillehie, Earl Bakk, ABD, 1957.

Kağıt: Çin, MS.100

Paraşüt: Louis S.Lenormand, Fransa, 1783.

Kalem: (dolma) Lewis E. Waterman, ABD, 1884; (pürüzlü yüzeylerde markalama için tükenmez kalem) John H. Loud, ABD, 1888; (tükenmez, el yazısı) Lazlo Biro, Arjantin, 1944.

Periyodik yasa: (elementlerin özellikleri atom ağırlıklarının fonksiyonlarıdır) Dmitri Mendeleev, Rusya, 1869.

Periyodik tablo:(kimyasal elementlerin periyodik yasaya göre düzenlenmesi) Dmitri Mendeleev, Rusya, 1869.

Fonograf (Gramafon): Thomas A. Edison, ABD, 1877.

Fotoğraf: (ilk kağıt negatif, ilk fotoğraf, metal üzerine) Joseph Nicéphore Niepce, Fransa, 1816-1827; (fiksatif güçlerin keşfi soda hiposülfitinden) Sir John Herschel, İngiltere, 1819; (gümüş tabakta ilk doğrudan pozitif görüntü, dagerreyotipi) Louis Daguerre, Niepce, Fransa, 1839 ile yapılan çalışmalara dayanarak; (bir dizi olumlu baskı yapılabilecek ilk makale negatif) William Talbot, İngiltere, 1841. Bu dört adamın birlikte çalışması, tüm modern fotoğrafçılığın temelini oluşturur. (İlk renkli görüntüler) Alexandre Becquerel, Claude Niepce de Saint-Victor, Fransa, 1848-1860; (üç emülsiyon tabakalı ticari renkli film, Kodachrome) ABD, 1935.

Fotovoltaik etki: (belirli malzemelere düşen ışık elektrik üretebilir) Edmund Becquerel, Fransa, 1839.

Piyano: (Hammerklavier) Bartolommeo Cristofori, İtalya, 1709; (sürgülü ve damper pedallı piyanofor) John Broadwood, İngiltere, 1873.

Gezegensel hareket, yasaları: Johannes Kepler, Almanya, 1609, 1619.

Bitki solunumu ve fotosentez: Jan Ingenhousz, Hollanda, 1779.

Plastikler: (birinci malzeme, bitkisel yağ ile yumuşatılmış nitroselüloz, kafur, Selüloidin öncüsü) Alexander Parkes, İngiltere, 1855; (Kafurun hayati etkisinin tanınmasını içeren selüloit) John W. Hyatt, ABD, 1869; (Bakalit, ilk tamamen sentetik plastik) Leo H. Baekeland, ABD, 1910; (makromoleküllerin teorik arka planı ve modern plastik endüstrisinin dayandığı polimerizasyon süreci) Hermann Staudinger, Almanya, 1922; (yüksek yoğunluklu polietilen üretmek için polipropilen ve düşük basınçlı yöntem) Robert Banks, Paul Hogan, ABD, 1958.

Levha tektoniği: Alfred Wegener, Almanya, 1912-1915.

Pulluk, çatallı: Mezopotamya, MÖ 3000’den önce

Plütonyum, sentezi: Glenn T. Seaborg, Edwin M. McMillan, Arthur C.Wahl, Joseph W.Kennedy, ABD, 1941.

Çocuk felci, aşı: (deneysel olarak güvenli ölü virüs aşısı) Jonas E. Salk, ABD, 1952; (etkili büyük ölçekli saha denemeleri) 1954; (resmi olarak onaylandı) 1955; (güvenli oral canlı virüs aşısı geliştirildi) Albert B. Sabin, ABD, 1954; (ABD’de mevcuttur) 1960.

Pozitron: Carl D. Anderson, ABD, 1932.

Düdüklü tencere: (erken versiyon) Denis Papin, Fransa, 1679.

Matbaa: (blok) Japonya, c.700; (taşınabilir tip) Kore, c.1400, Johann Gutenberg, Almanya, c.1450; (taş baskı, ofset) Alone Senefelder, Almanya, 1796; (rotary press) Richard Hoe, ABD, 1844; (linotip) Ottmar Mergenthaler, ABD, 1884.

Olasılık teorisi: René Descartes, Fransa ve Pierre de Fermat, İsviçre, 1654.

Proton: Ernest Rutherford, İngiltere, 1919.

Prozac: (antidepresan fluoksetin) Bryan B. Malloy, İskoçya ve Klaus K. Schmiegel, ABD, 1972; (ABD’de kullanım için piyasaya sürüldü) Eli Lilly & Şirket, 1987.

Psikanaliz: Sigmund Freud, Avusturya, 1890 dolayları.

Pulsars: Antony Hewish ve Jocelyn Bell Burnel, İngiltere, 1967.

Kuantum teorisi: (genel) Max Planck, Almanya, 1900; (atom altı) Niels Bohr, Danimarka, 1913; (kuantum mekaniği) Werner

Heisenberg, Erwin Schrödinger, Almanya, 1925.

Kuarklar: Jerome Friedman, Henry Kendall, Richard Taylor, ABD, 1967.

Quasars: Marten Schmidt, ABD, 1963.

Kuduz aşısı: Louis Pasteur, Fransa, 1885.

Radar: (bir mil menzil ile sınırlıdır) Christian Hulsmeyer, Almanya, 1904; (iyonosferin yüksekliğini ölçmek için kullanılan darbe modülasyonu) Gregory Breit, Merle Tuve, ABD, 1925; (ilk pratik radar — radyo algılama ve menzil) Sir Robert Watson-Watt, İngiltere, 1934–1935.

Radyo: (elektromanyetizma, teorisi) James Clerk Maxwell, İngiltere, 1873; (kıvılcım bobini, elektromanyetik dalga üreteci) Heinrich Hertz, Almanya, 1886; (kablosuz telgrafinin ilk pratik sistemi) Guglielmo Marconi, İtalya, 1895; (ilk uzun mesafeli telgraf radyo sinyali Atlantik üzerinden gönderildi) Marconi, 1901; (vakum elektron tüpü, radyo telefonculuğunun temeli) Sir John Fleming, İngiltere, 1904; (triyot amplifiye tüpü) Lee de Forest, ABD, 1906; (rejeneratif devre, uzun mesafeli ses alımına izin verir) Edwin H. Armstrong, ABD, 1912;

(frekans modülasyonu — FM) Edwin H. Armstrong, ABD, 1933.

Radyoaktivite: (X-ışınları) Wilhelm K. Roentgen, Almanya, 1895; (uranyumun radyoaktivitesi) Henri Becquerel, Fransa, 1896; (radyoaktif elementler, uranyum cevherinde radyum ve polonyum) Marie Sklodowska-Curie, Pierre Curie, Fransa, 1898; (alfa ve beta sınıflandırması parçacık radyasyonu) Pierre Curie, Fransa, 1900; (gama radyasyonu) Paul-Ulrich Villard, Fransa, 1900.

Radyokarbon tarihleme, karbon-14 yöntemi: (keşfedildi) Willard F. Libby, ABD, 1947; (ilk olarak gösterildi) ABD, 1950.

Radyo sinyalleri, dünya dışı: ilk bilinen radyo gürültü sinyalleri Galaktik kökenli ABD mühendisi Karl Jansky tarafından alındı. 1931.

Radyo dalgaları: (kozmik kaynaklar, radyo astronomisine yol açtı) Karl Jansky, ABD, 1932.

Jilet: (güvenlik, başarıyla pazarlandı) King Gillette, ABD, 1901; (elektrikli) Jacob Schick, ABD, 1928, 1931. Reaper Cyrus McCormick, ABD, 1834.

Buzdolabı: Alexander Twining, ABD, James Harrison, Avustralya, 1850; (bir kompresör cihazıyla) Domelse, Şikago, ABD, 1913.

Buzdolabı gemisi: (ilk olarak) Frigorifique, soğutma ünitesi Charles Teller, Fransa, 1877.

Görelilik: (özel ve genel teorileri) Albert Einstein, İsviçre, Almanya, ABD, 1905-1953.

Tabanca: Samuel Colt, ABD, 1835.

Richter ölçeği: Charles F. Richter, ABD, 1935.

Tüfek: (namlu dolu) İtalya, Almanya, 1454 dolayları; (makat yüklü) İngiltere, Fransa, Almanya, ABD, 18866; (bolt eylemi) Paul von Mauser, Almanya, 1889; (otomatik) John Browning, ABD, 1918.

Roket: (sıvı yakıtlı) Robert Goddard, ABD, 1926.

Makaralı rulman: (Çember hareketi için ahşap) Almanya veya Fransa, MÖ.100

Dünyanın Dönüşü: Jean Bernard Foucault, Fransa, 1851.

Kraliyet Gözlemevi, Greenwich: 1675 yılında İngiltere’nin 2. Charles’ı tarafından kurulmuş; John Flamsteed ilk Astronom Kraliyet.

Kauçuk: (vulkanizasyon işlemi) Charles Goodyear, ABD, 1839.

Sakarin: Konstantin Fuhlberg, Ira Remsen, ABD, 1879.

Çengelli iğne: Walter Hunt, ABD, 1849.

Satürn, halka: Christian Huygens, Hollanda, 1659.

“Scotch” kaset: Richard Drew, ABD, 1929.

Vidalı pervane: Sir Francis P. Smith, İngiltere, 1836; İngiltere’deki John Ericsson, Smith’ten bağımsız ve aynı anda çalıştı, 1837.

Emniyet kemeri: (üç nokta) Nils Bohlin, İsveç, 1962.

Sismograf: (ilk doğruluk) John Milne, İngiltere, 1880.

Dikiş makinesi: Elias Howe, ABD, 1846; (sürekli dikiş) Isaac Singer, ABD, 1851.

Güneş enerjisi: Buhar kazanında kalori motoru çalıştırmak için parabolik güneş reflektörü kullanarak güneş enerjisinin ilk gerçekçi uygulaması, John Ericsson, ABD, 1860’lar.

Güneş sistemi, evren: (Güneş merkezli evren) Nicolaus Copernicus, Varşova, 1543; (eliptik gezegen yörüngelerinin oluşturulması) Johannes Kepler, Almanya, 1609; (evrenin sonsuzluğu) Giordano Bruno, İtalyan keşiş, 1584.

Spektrum: (ışığın heterojenliği) Sir Isaac Newton, İngiltere, 1665-1666.

Spektrum analizi: Gustav Kirchhoff, Robert Bunsen, Almanya, 1859.

Spermatozoa: Anton van Leeuwenhoek, Hollanda, 1683.

Dönen: (çıkrık) Hindistan, Orta Çağ’da Avrupa’ya tanıtıldı; (Saksonya çarkı, yün veya pamuk ipliğinin sürekli eğirilmesi) İngiltere, c.1500-1600; (dönen jenny) James Hargreaves, İngiltere, 1764; (dönen çerçeve) Sir Richard Arkwright, İngiltere, 1769; (dönen katır, İplik üretiminin modern tezgahların taleplerini karşılamasını sağlayan iplik mekanizmasını tamamladı) Samuel Crompton, İngiltere,  1779.

Yıldız kataloğu: (ilk modern) Tycho Brahe, Danimarka, 1572.

Buhar makinesi: (Fransız fizikçi Denis Papin’in ilkelerine dayanan ilk ticari versiyon) Thomas Savery, İngiltere, 1639; (atmosferik buhar makinesi) Thomas Newcomen, İngiltere, 1705; (kömür kaynaklarından su pompalamak için buhar makinesi) Savery, Newcomen, 1725; (modern yoğunlaşma, çift etkili) James Watt, İngiltere, 1782; (yüksek basınç) Oliver Evans, ABD, 1804.

Vapur: Claude de Jouffroy d’Abbans, Fransa, 1783; James Rumsey, ABD, 1787; John Fitch, ABD, 1790; (yüksek basınç) Oliver Evans, ABD, 1804. Tümünden önce, ABD 1807’den Robert Fulton, ticari olarak ilk başarılı vapurun piyasaya sürülmesiyle kredi verildi.

Stetoskop: René Laënnec, Fransa, 1819.

Sülfa ilaçları: (ana bileşik, para-aminobenzensülfanomid) Paul Gelmo, Avusturya, 1908; (antibakteriyel aktivite) Gerhard Domagk, Almanya, 1935.

Süperiletkenlik: (teori) John Bardeen, Leon Cooper, John Scheiffer, ABD, 1957.

Sembolik mantık: George Boule, 1854; (modern) Bertrand Russell, Alfred Kuzey Whitehead, İngiltere, 1910-1913.

Askeri tank: Sir Ernest Swinton, İngiltere, 1914.

Kayıt cihazı: (manyetik çelik bant) Valdemar Poulsen, Danimarka, 1899.

Teflon: DuPont, ABD, 1943.

Telgraf: Samuel F.B. Morse, ABD, 1837.

Telefon: Alexander Graham Bell, ABD, 1876.

Teleskop: Hans Lippershey, Hollanda, 1608; (astronomik) Galileo Galilei, İtalya, 1609; Isaac Newton, İngiltere, 1668.

Televizyon: (Iconoscope – T.V. Kamera masası) Vladimir Zworykin, ABD, 1923 ve ayrıca kineskop (katot ışınlı tüp) 1928; (mekanik disk tarama yöntemi) başarıyla J.L. Baird, İskoçya, C.F. Jenkins, ABD, 1926; (ilk tamamen elektrikli televizyon görüntüsü) Philo T. Farnsworth, ABD, 1927; (renkli, mekanik disk) Baird, 1928; (renkli, siyah ve beyaz ile uyumlu) George Valensi, Fransa, 1938; (renk, sıralı dönen filtre) Peter Goldmark, ABD, ilk kez tanıtıldı, 1951; (renkli, siyah ve beyaz ile uyumlu) ABD, Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi, 1953.

Termodinamik: (birinci yasa: enerji yaratılamaz veya yok edilemez, sadece bir formdan diğerine dönüştürülür) Julius von Mayer, Almanya,

1842; James Joule, İngiltere, 1843; (ikinci yasa: ısı kendiliğinden soğuktan daha sıcak bir vücuda geçemez) Rudolph Clausius, Almanya,

1850; (üçüncü yasa: sipariş edilen katıların entropisi sıcaklığın mutlak sıfırında sıfıra ulaşır) Walter Nernst, Almanya, 1918.

Termometre: (açık sütun) Galileo Galilei, c.1593; (klinik) Santorio Santorio, Padua, c.1615; (cıva, Fahrenhayt ölçeği) Gabriel D.

Fahrenheit, Almanya, 1714; (santigrat ölçeği) Anders Celsius, İsveç, 1742; (mutlak sıcaklık veya Kelvin ölçek) William Thompson, Lord Kelvin, İngiltere, 1848.

Lastik, pnömatik: Robert W. Thompson, İngiltere, 1845; (bisiklet lastiği) John B. Dunlop, Kuzey İrlanda, 1888.

Tuvalet, sifon: Minos uygarlığının ürünü, Girit, c. MÖ 2000 “Thomas Crapper” tarafından iddia edilen buluş yanlıştır.

Traktör: Benjamin Holt, ABD, 1900.

Transformatör, elektrik: William Stanley, ABD, 1885.

Transistör: John Bardeen, Walter H. Brattain, William B. Shockley, ABD, 1947.

Tüberküloz bakterisi: Robert Koch, Almanya, 1882.

Daktilo: Christopher Sholes, Carlos Glidden, ABD, 1867.

Belirsizlik ilkesi: (bir nesnenin konumu ve hızı aynı anda tam olarak ölçülemez) Werner Heisenberg,

Almanya, 1927.

Uranüs: (kayıtlı tarihte keşfedilen ilk gezegen) William Herschel, İngiltere, 1781.

Aşılama: Edward Jenner, İngiltere, 1796.

Elektrikli süpürge: (elle çalıştırılan) Ives W. McGaffey, ABD, 1869; (elektrik) Hubert C. Booth, İngiltere, 1901; (dik) J. Murray Spangler, ABD, 1907.

Van Allen (radyasyon) Kemeri: (Dünya çevresinde) James Van Allen, ABD, 1958.

Video diski: Philips Co., Hollanda, 1972.

Vitaminler: (hastalık eksikliği hipotezi) Sir F. G. Hopkins, Casimir Funk, İngiltere, 1912; (A vitamini) Elmer V. McCollum, M. Davis, ABD, 1912-1914; (B vitamini) McCollum, ABD, 1915-1916; (tiamin, B1) Casimir Funk, İngiltere, 1912; (riboflavin, B2) D.T. Smith, E.G. Hendrick, ABD, 1926; (niasin) Conrad Elvehjem, ABD, 1937; (B6) Paul Gyorgy, ABD, 1934; (C vitamini) C.A. Hoist, T. Froelich, Norveç, 1912; (D vitamini) McCollum, ABD, 1922; (folik asit) Lucy Wills, İngiltere, 1933.

Voltaik kazık: (modern akünün öncüsü, sürekli elektrik akımının ilk kaynağı) Alessandro Volta, İtalya, 1800.

Duvar kağıdı: Avrupa, 16. ve 17. yüzyıl.

Wassermann testi: (sifiliz için) August von Wassermann, Almanya, 1906.

Tekerlek: (araba, masif ahşap) Mezopotamya, M.Ö.3800-3600

Yeldeğirmeni: Pers, yaklaşık 600.

World Wide Web: (CERN’de çalışırken geliştirildi) Tim Berners-Lee, İngiltere, 1989; (Mozaik tarayıcı geliştirme WWW yapar genel kullanıma hazırladı ) Marc Andreeson, ABD, 1993.

Kserografi: Chester Carlson, ABD, 1938.

Sarıhumma: (iletimi) Walter Reed, ABD, 1900.

Sıfır:  Hindistan, c. 600; (mutlak sıfır sıcaklık, tüm moleküler enerjinin kesilmesi) William Thompson, Lord Kelvin, İngiltere, 1848.

Fermuar: W.L. Judson, ABD, 1891.

 

Günlük icatların zaman çizelgesi

1875 Daktilo

1900 Fotokopi (kamera orijinal fotoğrafını çeker)

1906 Fotostats (kopya yerine ışığa duyarlı kağıt üzerine yapılmış kopyalar)

1938 Xerography (kuru geliştirici, sıvı geliştiricisi olmayan)

1938 Kayıt cihazı

1963 Ev video kaydedici

1988 Faks (faks) makinesi

1623 A.D. Mekanik hesap makinesi

M.Ö. 3000. Abaküs (matematiksel fonksiyonlar için boncuklu tahta)

1642 Makine ekleme

1946 Elektronik bilgisayar

1963 Bilgisayar için disk depolama

1969 İnternet

1970 Disket

1971 Cep hesap makinesi

1975 Masaüstü bilgisayar

1976 Apple bilgisayarı

1981 IBM Kişisel bilgisayar

1984 Laserdisc depolama

1998 Tüm ABD hanelerinin yüzde 20’sinden fazlası çevrimiçi

1906 Ampuller (tungsten)

1910 Neon ışığı

1915 Projektör ışığı

1936 Floresan ışık

1960 ABD’de kullanılan lazer ışığı

1876 Patentli telefon

1951 ABD’de uzun mesafeli arama

1956 Transatlantik telefon kablosu

1963 ABD’de butonlu telefon

1970 ABD’de Picturephone

1983 ABD’de cep telefonları: arabalar için cep telefonları, bir durumda taşınan taşınabilir telefonlar ve elde taşınan taşınabilir telefonlar

1836 Evlerde gaz sobaları kullanılıyor.

1901 Elektrikli çamaşır makinesi icat edildi.

1907 Elektrikli süpürge piyasaya sunuldu.

1909 Elektrikli ekmek kızartma makinesi yapılır.

1911 Klima icat edildi.

1940 Otomatik bulaşık makinesi üretildi.

1967 Kompakt mikrodalga fırınlar satıldı.

1832 Maçlar

1845 Lastik bantlar

1879 Mekanik kurşun kalem

1888 Tükenmez kalem

1900 ataç

1937 Selofan bant

1960 Keçeli kalem